Saturday, 25 December 2010

CRAWL BACK TO LOVE CH. 13-14

CHAPTER 13

“What was that? What are you doing outside in the middle of the night with him?”sunod-sunod na tanong ni Bret sa kanya.
“We’re talking and why are you sooooooo angry?” naiinis na sagot nya dito. She doesn’t like the way he asked her as if he’s her boyfriend.
“Tita called me to check on you and seems you’re doing fine. What’s that?” tanong nito ng makita ang Cookie Monster stuffed toy na bigay ni James.
“A stuffed toy, duh?” sagot nya dito.
“I know it’s a freaking baby toy, I mean where the hell it came from?”
“You know what, this is a gift from a special person so if you will just piss me off, just go.”inis na sagot nya at tinalikuran ito.
 She is totally pissed off with his attitude. She knew he’s jealous upon seeing her with James. But what can she do, Bret is just a brother to her. It cannot be changed, and she hope in the near future he will accept that. Because James is the only one for her.
Narinig nya ang pag-andar ng sasakyan nito, senyales na umalis na din ito. Wala syang pakialam kung magsumbong ito sa mga magulang nya dahil sigurado syang bukas ay pupunta si James sa bahay nila.
“Manang meet Cookie Monster.” Iniharap nya sa matanda ang regalo mula kay James at ipinakilala ito.
“Wow, ano nga ba yan?” tatawa-tawang sagot nito.
“Regalo galing kay Monster. Kakain na po ako.”
Ipinaghanda sya nito ng hapunan. She ate the most delicious dinner in her life kahit wala ang kanyang mga magulang.

*****
“Saan ka na naman galing?” bungad ni ng Ate Ann pagkadating nya.
“Kay Cookie, este kay Devon. Ibinigay ko lang yung regalo ko.”
“Ano ba James, ilang beses na kitang kinausap. Bakit hindi ka nakikinig sakin?” himutok ng ate nya.
Oo, ilang beses na sya nitong kinausap simula ng sabihin nya na gusto nya si Devon. Kesyo wala daw mabuting idudulot ang babae sa kanya dahil sa antas ng pamumuhay nila. Masyado daw mataas ang pangarap nya at kahit kailan ay hindi tutugunin ng dalaga ang pagmamahal nya. Nagkamali ang ate nya, dahil nadama nya na mahal din sya ni Devon. Tanging pormalidad na lamang at ang pakikipag-usap nya sa mga magulang nito ang kulang para masabing opisyal na sila.
“Dahil alam kong may pag-asa ate. Sorry ate pero, Kami na ni Devon. Girlfriend ko na sya.” Pagmamalaki nya sa kapatid.
“Ano? Hindi pwede James, bata ka pa para magka-girlfriend. Ang pag-aaral mo ang atupagin mo. Hindi tayo mayaman kaya walang puwang sa pag-aaral mo ang distraksyon!” galit na wika ng kapatid nya.
“Hindi magiging distraksyon si Devon ate, inspirasyon pa nga eh.Patawarin mo ko pero susuwayin kita ngayon. Pagbigyan mo nako.”
“Pagbigyan? Alam mo ba ang sinasabi mo ha? Nagpapakahirap ako para matustusan ang pangangailangan mo tapos ito lang ang igaganti mo?”
“Ate naman, bakit ba galit na galit ka?”naiiritang tanong nya dito. Oo, naiintindihan nya ang sentimyento nito. Ang hindi nya maintindihan ay kung bakit galit na galit ito ngayon sa kanya.
“Sinong hindi magagalit sa ginawa mo? Alam mong ayaw na ayaw ko sa babaeng yun at yun pa ang napili mong maging girlfriend! Bakit hindi na lamang sya.” Turo nito sa likuran nya.
Nilingon nya itinuro ng kanyang ate at nakita nya si Tricia na umiiyak.
“What James? Is it true? Kayo na ni Devon?”
Napabuntong-hininga sya dahil sa inis. Eto ang dalawang babaeng kinaiinisan nya ngayong gabi, magkasama. Alam na alam nya na inirereto sya ng Ate Ann nya kay Tricia. At ilang beses na din nyang ipinaliwanag sa ate nya na walang puwang sa puso nya ang batang si Tricia.
“Ewan ko sa inyong dalawa.” Tinalikuran nya ang dalawa at mabilis na lumabas ng bahay.
“Hoy James bumalik ka nga dito,” narinig nyang tawag ng kanyang ate. Magpapalipas muna sya, ayaw nyang matabunan ng inis ang kaligayahang kanina’y nadarama nya. He will think of happy thoughts, sweet memories na nangyari kanina habang kausap nya si Devon.

****
Maagang nagising si Devon kinabukasan upang ipaghanda ng almusal ang mga magulang nya. She knows how to cook, her Mum see to it that she will learn.  Afternoon shift ang klase nya kaya may time pa sya. Natulog syang may ngiti sa labi at kayakap si CM.
She cooked ham and cheese omelette, special fried rice and sausage rolls. Napakaganda ng gising nya kaya inspired syang magluto.
“Hmmm, looks like an angel’s cooking our breakfast.” Narinig nyang wika ng kanyang ama.
“Good morning Dada, I miss you.”  Niyakap nya ang ama at ginawaran ng halik sa pisngi. “Where’s Mum?”
“She’s doing some morning stuff and gonna be here for a short while.What’s for breakfast sweety?”
“Here, your Majesty.” Biro nya sa ama at inilahad ang kamay sa mga pagkaing niluto nya. Nakita nya ang kagalakan sa mukha nito gayun din sa kanyang ina ng lumapit ito sa kanila.
“To what or whom do we owe this special breakfast?” tanong ng kanyang ina.
Niyakap at ginawaran nya rin ito ng halik bago sumagot. “Nah, Mum Dad I just missed you last night kaya here. Enjoy your breakfast your Majesties.”
Iginiya nya ang mga magulang sa hapag-kainan at sya na rin ang nagsilbi sa mga ito. Masaya silang nagsalo sa agahan at puro papuri ang natanggap nya mula sa mga magulang.
Sumapit ang oras ng kanyang pagpasok sa unibersidad, nagpaalam sya sa mga magulang at sumakay na sa kotse upang ihatid ng kanilang driver. Nakaguhit lamang ang ngiti sa kanyang labi dahil makikita nya si M sa unibersidad.

CHAPTER 14
Exempted sa klase ang mga kasali sa play. Ang play na pinag-auditionan nila James at Devon na parehas silang natanggap at lead role pa. Ang “Romeo and Juliet, La Musicale”. Silang dalawa ang main cast habang ang iba kabilang na ang dalagang si Jasmine Castillanes ay mga supporting roles. Isang buwan na lang ang kanilang preparation bago ang naturang pagtatanghal kaya naman puspusan ang kanilang ensayo at voicing lessons. Mabuti na lamang at si James ang kanyang kapareha kaya naman komportable sya sa pagganap.
“Nakakadala ang istorya nila Romeo and Juliet, buti nalang at pamilyar na tayo dun” wika niya kay James.
“Yup, at buti nalang ikaw si Juliet. Pero sa totoong buhay hindi mangyayari satin ang istorya nilang dalawa, Cookie.”
“Sira ka talaga.” Sagot niya dito. May sasabihin pa sana sya ng marinig nya ang –
“Excuse me” wika ni Jasmine Castillanes. Nakaharang nga naman sila sa daraanan nito kaya binigyan nila ito ng puwang. Maraming beses na nyang gusto itong makausap at maging kaibigan kaya lang ay na-iintimidate talaga sya dito. Di bale mahaba pa naman ang taon  nila sa unibersidad kaya may pagkakataon pa sya.
****
Araw ng pagtatanghal,sa loob ng pinakamalaking auditorium ng unibersidad kasalukuyang itinatanghal ang “Romeo and Juliet, La Musicale”. Jam-packed ang buong paligid. Kabilang sa mga manood ang mga Deans, Board of Directors ng University. Ang mga magulang ng mga gumaganap, ang mga press people at lingid sa kaalaman ng iba, may mga talent scouts din sa mga manonood.
“I’m so proud of our baby JP.” Bulong ni Mrs. Palacios sa asawa.
“She is more like you, she got that talent from you.” Kinintilan nya ng halik sa sentido si Devvine. Totoo ang sinabi nya, sa kanyang esposa nakuha ni Devon lahat ng talentong ipinapakita nito ngayon.
Nabalot ng katahimikan ang buong paligid ng mapadako sa huling parte ang play. Ang parteng kung saan ay mamamatay na ang mga bida. Sobs can be heard all over the place. Damang-dama ang emosyon sa mga nagsisiganap. Devvine heard someone said, “Those kids are really amazing.” At napuno ng pagmamalaki ang kanyang puso dahil ang anak nya ay nandun sa taas ng entablado, nagtatanghal.
Masigabong palakpakan ang namayani sa loob ng auditorium ng matapos ang play. Ipinakikilala na ang mga nagsipagganap. Napako ang tingin nya sa dalagang nagngangalang “Jasmine Castillanes”, napatingin sya sa kanyang asawa at alam nyang pareho sila ng iniisip. Hindi nya masyadong  napansin ang dalaga kanina dahil tutok ang atensyon nya kay James at Devon.
Si James, naisip nyang bigla. Naalala nya ang araw na kinausap silang mag-asawa ng binata. Bilib sya sa tapang nito na harapin ang kanyang asawa. Hindi lingid dito ang uri ng trabaho ni JP Palacios dati.  Kinausap sila nito tungkol sa kanilang anak na si Devon. Ramdam nya ang espesyal na pagtingin ng dalawa sa isa’t-isa nung simula pa lang at lalong tumibay iyon noong kaarawan ni Devon.
Niligawan nito ang kanilang anak sa kanilang tahanan at ipinakita ang respeto nito sa kanila kahit medyo tutol ang kanyang asawa. Ngunit sa huli ay napapayag na din ito kapalit ng pangako ng dalawa lalo na ng kanilang anak na tatapusin muna ang pag-aaral bago ang ano pa man. Obidiently, the kids promised. And she is happy to see her daughter perform really well with her boyfriend.
Nang tawagin na ang pangalan nila James at Devon ay hindi nya napigilang mapaluha. Nilapitan nilang mag-asawa ang dalawa, they extended their congratulations to the whole cast.
“Oh my God Iha, we are so proud of you. And to you too James. Congratulations.” Wika niya.
“Congratulations, Princess.” Iniabot ni JP ang bouquet sa anak “Congrats, pare”biro naman nit okay James.
“Thank you po.” Sabay na wika ng dalawa.
Pasimpleng nilibot ni Devvine ang paningin sa paligid hanggang makita ang kanina pang hinahanap ng mga mata nya.
“Wait, I think I know her.” Wika nya sa kanyang anak.
“Si Jasmine Mum?” tango na lamang ang isinagot nito at mabilis na nilapitan ang dalaga kasama ang mga magulang nito na nakatalikod sa kanya. Malakas ang kutob nyang sila nga iyon.
“Ivander cousin, Marisa is that you?” siguradong tanong niya. Napalingon ang mga ito sa kanya at kitang-kita nya ang pagkagulat ng mga ito. Narinig nya ang boses ng kanyang asawa at nalaman nyang nakalapit na din ang mga ito sa kanila.
“Yosoy! Castillanes!” wika ni JP.
“OWEMGI! I can’t believe it.” Wika naman ni Maris na nakatitig pa din sa kanila.
“Sabi ko na nga ba!” magkasabay na wika ni Maris at Devvine.
Tahimik lamang na nakamasid ang mga bata sa kanila at kung hindi pa sila nagpapansin ay hindi sila maaalala ng mga ito.
“Oh my princess sorry bout that. We are just happy to see your Tito Ivander and Tita Maris. What a twist of fate.”
 “Tito and Tita Mum? That means Jasmine is my cousin.” Nakangiting wika ni Devon habang nakatingin kay Jasmine.
“Yes Iha and it’s not Jasmine. It’s Ate Jasmine.” Sagot ni Maris
“Mama, di mo naman kailangan ipangalandakang ate diba?” nakangusong sagot nito sa ina.
“Well, it’s the truth  iha. Hello there Devon, I’m your Tito Ivander, or simply Uncle Ivan,  your Mum’s cousin.” Pakilala ni Ivan sa dalaga.
Masayang usapan ang sumunod, ipinakilala nila si James at nakisali na din ang binata sa tawanan.
Pasimpleng lumayo ang mga bata sa kanila dahil ang topic ng usapan nila ay ang mga nakaraan. They remembered a departed friend, and they knew he is happy wherever he is right now. Many years had passed since that happened, but his death is still remembered.
****
“I can’t believe this, kaya pala magaan ang loob ko sayo. You’re my ate cousin!” excited na wika ni Devon.
“Hoy Cookie baka naman matakot sayo si Jasmine nyan.” Biro ni James sa dalaga.
“Monster ka talaga, bakit naman matatakot e I’m so happy nga to know that we are relatives.”
“Ok lang. Nahihiya lang akong kausapin si Devon, actually matagal ko ng alam na pinsan ko sya.”
“What ate naman, bakit di mo sinabi. Didn’t you know that I’ve tried talking to you, kaso naiintimidate kasi ako sayo.” Pag-amin ni Devon.
“Whoa, si Princess Devon Castillanes-Palacios naintimidate? Nagpapatawa ka C!”pang-aasar ni James kay Devon.
“Hep hep, stop your lambingan na at baka hindi ko na kayanin yang ka “Cookie Monsteran” nyo.” Awat ni Jasmine sa kanila.
Muli silang tinawag para sa picture taking at konting conversation sa mga director at producer ng play. Sabay-sabay nilang nilisan ang lugar at nagtungo sa isang restaurant upang i-celebrate ang tagumpay ng kanilang play. She just feel sad for James dahil hindi dinaluhan ng ate nya ang pagtatanghal nila.  

CRAWL BACK TO LOVE CH. 11-12

CHAPTER 11

Natapos ang kaarawan ni Devon ng matiwasay. Masayang-masaya ang dalaga dahil naganap ang lahat ayon sa plano nilang magkakaibigan. She thanked her friends again by sending a thank you  SMS. At masaya din sya dahil dumating si Bret sa special day nya. Napahinto sya sa pagtipa ng piano ng maalala ang ilang mga kaganapan nang araw na iyon. Three days na ang nakakalipas simula ng kaarawan nya ngunit hindi pa din nya nakikita si James. Maging ng nagpadala sya ng mensahe ay hindi sumagot ang binata. Bret asked her if James is her boyfriend or if he’s courting her. She hesitantly answered, because she doesn’t know what to say. Lunod pa ang puso nya sa mga salitang binigkas ng binata.

Bigla syang napatayo ng maalalang hindi pa nga pala nya nabubuksan ang regalo nito sa kanya. She opened her drawer and saw the little thing there. Tinanggal nya ang kulay rosas na ribbon at balot nito at tuluyan nyang napagmasdan ang kulay asul na notebook.

“To you Devon” basa nya sa nakasulat sa harapan ng notebook. “Ano kaya to?” Binuklat nya ang notebook at napakunot ang noo sa unang pahina nito.

Sulat kamay ni James ang naroon, binabati sya ng maligayang kaarawan. Sumunod nyang tinignan ang sumunod na pahina ngunit walang nakasulat doon. Binuklat nya ang iba pang pahinga at may nakita na naman syang sulat. Napakunot-noo sya sa nakitang sulat. Dahil sa loob ng maliit na notebook na iyon isinulat ni James ang nararamdaman nya para sa dalaga a pamamagitin ng isang awitin na nilikha ng binata para lamang sa kanya.

“Devon,

“This is my simple gift for you. The Melody in my Heart.-James”

Melody in my heart


I am waiting for the sun to rise again
Cause I'm anticipating to see your face
Did you know how my heart beats
When you are with me
Ohh Baby I can hardly breathe


Refrain:
Then you glance my way
My heart skip a beat
Then you look at me
My heart melts with it
Then you flash me those smile
Ohh girl even bugs would die

Chorus:
If my song can make you smile
Then I'll sing at the top of my lungs
If my song can make you happy
Then I'll sing it to you
Whenever wherever
I'll sing it to you
Whenever wherever
Cause my girl I'm secretly
In love with you

Secretly, I look your way
While you're busy telling me your day
I know I'm just a friend
But I'm willing to be the king of your heart
The king of your heart

Chorus:
If my song can make you smile
Then I'll sing at the top of my lungs
If my song can make you happy
Then I'll sing it to you
Whenever wherever
I'll sing it to you
Whenever wherever
Cause my girl I'm secretly
In love with you

Bridge;
So I pick up my guitar,
Play the melody of my heart
Sing the song I made for you
Hope that it will reach you
Hear it wholeheartedly
Cause it's the only way
I say I love you, I love you
It's the only way I say
I love you


She couldn’t stop herself from crying. Nadala sya sa napakagandang lyrics ng kanta. Damang-dama ng puso nya ang sinseridad ng binata. Mahal nya din ito ngunit paano sila magkakaliwanagan kung ayaw nitong magpakita sa kanya. Paulit-ulit nyang binasa ang awit, sinubukang tipahin sa gitara at ikinakabisa ang bawat letrang nakasulat doon hanggang sa makatulugan nya ang ginagawa.

****

Nagulat sya ng mag-ring ang cellphone nya, ang kanyang ina ang tumatawag.  Kasalukuyang nasa party ito at ang kanyang ama. Naiwan syang mag-isa sa bahay kasama ang mga kawaksi. Napatingin sya sa orasan at nakita nyang alas-siyete pasado pa lamang ng gabi.

“Yes Mommy?” bungad niya sa ina.

“How are you Iha? Ok lang ba ang baby ko?” tanong nito sa kanya

“Yes Mum, I’m fine. How’s the party, bet you’re having fun.”

“Iyon nga ang dahilan iha, baka umagahin kami ng Dada mo dito. Can you manage on your own?”nag-aalalang tanong ng kanyang ina. 

“ Mum, I’m fine. I'm 17 now so I can take care of myself. You don’t have to worry.” Reklamo niya sa ina.

“Don’t be pissed iha, I’m just worried.” Tugon ng kanyang ina ng mahimigan nito ang inis sa boses nya.
“I’m sorry Mum.” Hinging paumanhin nya “Just enjoy the night and kiss Dad for me. Take care.” They exchanged goodbyes and hang up.
“Devs, iha kumain ka na ng dinner.” Wika sa kanya ni Manang, ang kanilang kusinera.
“Mamaya na lang po Manang, magpapahangin lang ako sandali sa labas.”paalam nya dito. She grabbed her guitar, the lyrics of the song and went outside their house. She sat on the porch and will try to play again the song until she memorized every chords and lyrics.

CHAPTER 12

Tumingala si Devon sa langit at nakita nyang maraming bituin. She loved the starry night, kahit na noong bata pa sya. Mas gaganahan syang tumugtog dahil sa ganda ng kalangitan. She started strumming the guitar, played the beginning of the song and started to sing.
“I am waiting for the sun to rise again
Cause I'm anticipating to see your face
Did you know how my heart beats
When you are with me
Ohh Baby I can hardly breathe”

Huminto sya at muling kinapa ang gitara. Nakangiting muling tinugtog ang mga sumunod na liriko.

“Then you glance my way
My heart skip a beat
Then you-”
Napahinto sya sa pag-awit ng may marinig na pamilyar na tinig na sumasabay sa kanya. She looked at him as he walks towards her. Inakyat nito ang bakod upang makalapit sa kanya. Her heart melted upon seeing him. She felt nervous and excited at the same time. She missed him a lot. Their eyes met and he smiled. Inilahad nito ang kamay at iniabot ni Devon ang gitara sa binata.
Itinuloy ni James ang pagtugtog at pagkanta na matamang nakatingin kay Devon.
“Then you look at me
My heart melts with it
Then you flash me those smile
Ohh girl even bugs would die”

He  paused and flashed her a smile.

“If my song can make you smile
Then I'll sing at the top of my lungs
If my song can make you happy
Then I'll sing it to you
Whenever wherever
I'll sing it to you
Whenever wherever
Cause my girl I'm secretly
In love with you”

Matamang nakikinig at nakatingin lamang si Devon kay James. Samo’t-saring emosyon ang nararamdaman ng kanyang batang puso.

“Secretly, I look your way
While you're busy telling me your day
I know I'm just a friend
But I'm willing to be the king of your heart
The king of your heart”

At the Bridge part, James looked at her intently. She can see the sincerity in his eyes. The emotions, the truthfulness and the love James feel for her.

“So I pick up my guitar,
Play the melody of my heart
Sing the song I made for you
Hope that it will reach you
Hear it wholeheartedly
Cause it's the only way
I say I love you, I love you
It's the only way I say
I love you”

Silence followed after James finished singing. They just sit there staring at each other under a starry night. They don’t need words anymore, their hearts understood each other. James took Devon’s hand and held it tightly. Two young hearts savoring the sweetness of young true love.

*****
“I don’t know what to say James.” Basag ni Devon sa matagal na katahimikan.
“I will talk to Tito JP and Tita Devvine-”pinutol ni Devon ang kanyang sasabihin.
“What? I don’t think it’s a good idea. Malamang pagalitan tayo nila.” Sagot nito at nanlalaki pa ang mga mata. He found her cute when she act like that.
Inakbayan nya ito at saka sumagot “Silly, mas lalo silang magagalit kapag hindi nila nalalaman ang nangyayari. Lalo na sakin, baka gulpihin ako ng iyong ama.” Natatawang wika nya. Kahit tumanggi pa si Devon, kakausapin nya ang mga magulang nito. At liligawan nya ang dalaga sa tahanan nito. Ipapakita nya sa mga magulang ni Devon na tapat ang hangarin nya sa dalaga.
“Jeez, ano ba tong pinasok ko. Baka nga magulpi ako ng wala sa oras.” Biro nya sa dalaga.
Napahagalpak ito sa tawa at nahampas sya sa balikat. “Oopps sorry.” Hinging-paumanhin ng dalaga.
“May isa pa kong gift sayo, since “official” na tayo-”pinutol na naman nito ang kanyang sasabihin.
“Official? Kelan? Nanligaw ka na ba? Sinagot na ba kita?” nakataas-kilay na wika nito.
He stared at her, and Devon forgive him, all he wanted to do on that moment is to give her a kiss. Ipinilig nya ang kanyang ulo upang maiwaksi ang naiisip. For Pete’s sake, they are just 17!
“Ok, hahaha. Kukunin ko na ang isa ko pang regalo sayo.” Paalam nya dito at akmang aakyatin nya ulit ang bakod ng tawagin siya ng dalaga.
“Hoy, you can use the main gate if you like.” Pang-aasar nito sa kanya. Nalimutan nya nga na pwede naman palang gamitin ang gate palabas. Natatawa sya sa sarili habang papalabas. Dinampot nya ang paper bag na may lamang malambot na bagay. Favorite nya yun at sana magustuhan ng dalaga.
“Here” iniabot nya dito ang paper bag.
Binuksan nito iyon at hinango sa loob ang isang Cookie Monster stuffed toy. “Wow, I love this! Thank you James.” Wika ng dalaga.
“Hug lang pwede ng kasama ng thank you.” Pasimpleng wika nya.
Tatawa-tawang sumunod ang dalaga. She hugged her and whispered “Thank you”again. 

“This is Cookie Monster. You’ll be my Cookie” seryosong wika nya sa dalaga.
“And you’re my Monster.” Dugtong naman ng dalaga.
Napuno ng kanilang halakhak ang lugar. Hanggang sa mapagpasyahan nitong ayain siyang maghapunan ngunit tumanggi siya. Maya-maya ay magpapaalam na din sya at kailangan na nyang umuwi.
Inihatid sya ni Devon sa labas ng biglang dumating naman si Bret sakay ng kotse nito.
“Hey Bret, what are you doing here?”
“No, what are you doing here with him?” nakakunot-noong tanong nito.
“Hello Kuya Bret, I’m going na din.” Wika nya kay Bret na idiniin nya ang salitang kuya, “Bye Cookie.”paalam nya kay Devon at kinindatan ito.
“Bye Monster.” Natatawang wika sagot ng dalaga.
Naglakad na sya palayo sa mga ito. Masaya sya dahil ang araw na ito ay itatak nya sa lahat ng kalendaryo.  She is his Cookie, and he is her Monster.
Pakanta-kanta sya ng “C is for Cookie, Cookie, Cookie Monster” habang papalabas ng Village. Baliw na ata talaga ang isang James na tulad nya.
(Credits to Luisa/louise(@andaminglouise) for the song MELODY IN MY HEART. Her original composition. Thank  you for lending your wonderful song to me. ^_^)

Friday, 5 November 2010

CRAWL BACK TO LOVE CHAPTER 10

CHAPTER 10

They only have two performances left. Pangalawa sa huli ang group song number nila. Pagkatapos niyang umawit ay pumasok na ang mga kasama sa stage. Together they sang “I’ll be there for you”. They danced and laughed while singing. You can clearly see that they are having fun. Natapos ang group performance nila. Patrick’s mother, Tita Beth, entered the stage and became the host. Nagpalit sila ng damit para sa huli nilang pagtatanghal. They all decided to wear supra shoes, green pa rin ang sa kanya at ang kay James ay puti. Her shoes  matched James shirt too. The girls are wearing black blouse and tight jeans. The color of their shoes matched their partners shirt as well.

“These kids really know how to rock, right?” tanong nito sa audience. Isang malakas na “Yes” ang narinig sa lugar. “As we all know, today is Devon’s 17th birthday and her very first birthday in our country. Napakagandang way para mabigyan tayong lahat ng kasiyahan at hindi lang yan, the kid have a big heart. Napasaya na nya tayo kasama ang kanyang mga kaibigan ay makakatulong din sya sa pamamagitan natin. I’m so proud of these kids for doing a great job.” Palakpakan ang mga tao sa sinabi ni Mrs. Beth.

“And I’m so proud of all the parents – syempre kasama na ko dun” nasundan iyon ng tawanan.
“And now ladies and gentlemen, here are the kids for their last performance.”pagtatapos ng ina ni Patrick na muling nasundan ng palakpakan.

The stage is ready and they are too. Nakapuwesto na sila at nakahanda sa pagtugtog ng musika. Partner partner sila sa huling sayaw na gagawin. Siya at si James, si Ivan at Tricia, si Fretzie at si Patrick, si Joe at ang isang member na si Kyra at si Ryan kasama ang crush nitong si Tippie.

Everybody see's it's you
I'm the one that lost the view 

Everybody says we're through 
I hope you haven't said it too 

So where 
Do we go from here 
With all this fear in our eyes
And where 
Can love take us now
We've been so far down
We can still touch the sky


James lifted her and held her tight. Pigil nya ang hininga habang yakap at buhat sya ni  James.

If we crawl
Till we can walk again 

Then we'll run 
Until we're strong enough to jump
Then we'll fly
Until there is no end



James is behind her holding her first on her hips then on her shoulders, pero dahil ayun sa steps nila, she took away his hand but he insisted on putting it there.

So lets crawl, crawl, crawl
Back to love, Yeah

Back to love, Yeah


Hiyawan at tilian ang mga nanood dahil sila ang nasa gitna ng mga sumasayaw.  Umalis sila sa stage at naiwan sina Tricia at Ivan.

Why did I change the pace
Hearts were never meant to race

I always felt the need for space
But now I can't reach your face


Tricia, Ivan, Patrick and Fretzie and the rest except James and Devon danced the whole second stanza with the lifting and jumping. They held their breaths when the girls jumped to be in the boys’ arms.Her and James solo part again.

So where 
Are you standing now

Are you in the crowd of my faults


 Their moves are so intimate, her heart hammering on her chest. Their gazes locked, and…


Love, can you see my hand?

I need one more chance
We can still have it all 


The part that she will hold James’ face and James hugging her, she almost lost her phase when he whispered “I love you” to her. Her mind is in hiatus and she just let him take her when he stand up. The show must go on, she should continue dancing even her thoughts are now disturbed. Seryoso si James at nakatingin sa mga mata nya ng nagsabi ito ng “I love you”. Hindi muna nya dapat isipin yun sa ngayon ngunit nasisiguro nyang tama ang narinig nya. Malapit ng matapos ang sayaw at lahat na ng mga pares ay nasa stage na ulit.

Everybody see's it's you
Well I never wanna lose that view


So we'll crawl (if we crawl)
Till we can walk again 
Then we'll run 
Until we're strong enough to jump
Then we'll fly
Until there is no end
So lets crawl, crawl, crawl

So we'll crawl (ooh)
Till we can walk again (till we can walk again)
Then we'll run (we'll run)
Until we're strong enough to jump (until we're strong enough to jump)
Then we'll fly (then we'll fly)
Until there is no end


Sa huling linya ng kanta kung saan magkalapit ang mukha ng mga pareha, inulit na naman ni James ang sinabi nito. “I love you Devon”.  Nakatitig lamang siya dito, nagtatanong ang mga mata kung bakit sinabi ni James iyon. Hinawakan ng binata ang kanyang kamay hanggang sa matapos ang musika.

So let's crawl, let's crawl, lets crawl
Back to love 

Back to love yeah
Back to love


Natapos ang kanta at ang kanilang sayaw, they bowed to their audience ngunit hindi pa din binibitiwan ni James ang kamay nya hanggang sa magpasalamat sila sa mga taong nanood at nakibahagi sa kanilang pagtatanghal. They group-hugged and thank the Lord for their successful mini-concert. Bakas sa mukha ng mga tao ang kasiyahan at ang enjoyment sa mga napanood napagtatanghal. Iisa lang ang hindi maipinta ang mukha sa napanood na huling pagtatanghal, ang Ate Ann ni James na agad umalis matapos ang huling sayaw.

“Congratulations Princess! And to all of you,” wika ni Mrs. Palacios. “You guys are the bomb!” patuloy na papuri nito sa kanila. Her Mommy was about to hug her ng makita nito ang pagkakasiklop ng mga kamay nila ni James.

 Pasimple nyang kinalas ang kamay sa binata ngunit mahigpit ang hawak nito. Pinandilatan nya ito na ikinatawa ng Mommy nya. Nahihiya sya sa ina na makitang kahawak-kamay si James baka magalit ito lalo na ang Dada nya. Muli syang nagtangkang alisin ang kamay ng binata ngunit mahigpit parin ang kapit nito. Hanggang sa … “Aray!” reklamo ni James. Hinampas nya kasi ang kamay nito upang pakawalan siya. Nakita nyang namumula ang kamay ng binata at naguilty naman sya kaya hinawakan nya iyon at hinipan. Matapos hipan ay muli nyang hinarap ang ina na may makahulugang ngiti sa mga labi. Her mother hugged her and whispered “You know what dear, bagay na bagay kayo ni James.”

Napamulagat sya sa sinabi nito. “Mommy!”  Tatawa-tawa lamang ang kanyang ina ng matanawan nilang parating ang kanyang ama kasama ng isang pamilyar na tao na matagal na nyang hindi nakikita. She ran towards them and hugged the man that she missed so much.

“Bret! Gosh, its really you. Oh boy, I miss you!” salubong nya kay Bret.

“Hey there pretty girl, Happy Birthday.” Bati nito sa kanya at iniabot ang isang kahon at bungkos ng red tulips.

“Iha, he saw you up there. And…” wika ng kanyang ama at tumingin sa gawi ni James. Nakamasid lamang ang binata sa kanila kasama ang iba pa nilang kaibigan.

“Oh by the way guys, this is Bret Johnson.” Pakilala nya kay Bret sa mga kasama. “He’s my best bud in the States. Why not introduce yourselves to him. “ wika nya sa mga kaibigan.

Isa-isang nagpakilala ang mga ito sa pangunguna ni Joe. Malugod naming tinanggap ni Bret ang pakikipagkamay ng bawat isa. Huling nagpakilala si James at inilahad ang kamay kay Bret ngunit lumipas ang ilang segundo ay hindi pa rin inaabot ni Bret ang kamay ng binata. Babawiin na sana ni James ang pakikipagkamay ng abutin iyon ni Bret. They shook hands but Devon felt that there’s a silent war going on between them. She can see it with their cold stares at each other.

Her mother broke down the silence when she called them to eat. Hindi pa nga pala sila nakakain pasado alas nuwebe na. Napunta lahat ng atensyon niya kay Bret dahil nagmula pa ito sa airport at dumiretso lang sa kanila upang manood ng kanilang pagtatanghal. Sa tuwing mapapadako ang tingin nya kay James ay nahuhuli nya itong nakatingin sa kanya. At sa tuwing titingin sya sa binata naaalala nya ang nangyari habang sila ay sumasayaw.

“Halika na James umuwi na tayo.” Narinig nya ang boses ng ate ng binata. Bumalik ito upang sunduin ang kapatid at tulad ng dati, nakairap na naman ito sa kanya ngunit magiliw ito sa ibang kaibigan ni James.

“Okay ate teka lang,” sagot ni James dito. Nakita nyang palapit ito sa gawi nila ni Bret at may dinudukot sa loob ng jacket nito.

“Excuse me,” panimula ni James. “Uuwi na kami ni Ate, at Happy Birthday pala ulit. Here..” wika nito at iniabot sa kanya ang isang notebook na may ribbon. She wondered what’s inside that little thing pero mamaya nya na titignan kung ano iyon.

“Thanks James. Ingat kayo sa pag-uwi and Thank You.” Iyon lamang ang naisip nyang sabihin sa binata kahit gustong-gusto nyang tanungin ito tungkol sa tatlong salitang binanggit nito ng dalawang beses.

Nakatalikod na ang binata ng muli syang mag-angat ng tingin. She wanted to call him again and tell him that she feel the same way too but she took hold of herself. Baka nagkakamali lang sya ng akala at baka niloloko lang sya ng binata. “Right, baka nga nagbibiro lang si James.” Nawika na lamang ni Devon. Ang mahalaga sa kanya ngayon ay ang matagumpay na pagtatanghal nila at naging masaya ang birthday nya. She could not ask for more, she have a wonderful family and friends that are always with her.

CRAWL BACK TO LOVE CHAPTER 9

CHAPTER 9

Ngayon ang araw ng kaarawan ni Devon. Eksaktong alas-singko ng hapon magsisimula ang mini-concert nila. Maaga pa lamang ay gising na silang magkakabarkada upang tumulong sa paghahanda. All things are set, from their costumes, performances and down to the foods for the visitors. Her Dada gave her a new XRM that she wanted since she learned how to ride a bike. Namana nya sa ama ang hilig sa mga motorsiklo ngunit dahil sa takot itong madisgrasya sya kaya hindi sya nito binibilhan. Now that she’s 17 and matured enough to know the rules, her father finally gave her this precious gift. Hindi sya takot masaktan o masugatan, nananalaytay sa dugo nya ang dugo ng dalawang pinakamatapang na tao na nakilala nya – ang kanyang ama at ina.

Nakabalik na silang magkakaibigan sa kanilang bahay upang magtanghalian at pagkatapos nun ay pare-pareho na silang maghahanda para sa okasyon sa mga susunod na oras.

“Wow, Tita Dev kung si Tita Beth ay the best sa desserts, ikaw ang the best sa ulam!” pambobola ni Joe sa kanyang ina na nagaasikaso sa kanila.

“Nakalibre ka lang ng tanghalian nambola ka pa jan” wika naman ni Ivan.

“Guys behave, nakakahiya kay Tita Dev oh.” Sita ni Tricia sa mga ito. Minsan natatawa sya sa kaibigan dahil parang ito pa ang matanda sa kanila kung magsaway ito.

“Natanong mo na ba kay Tita?” pag-iiba ni James ng usapan. Sa kanya ito nakatingin kaya naman alam nyang sya ang kinakausap nito.

“Oh, mabuti pinaalala mo,” hinarap nya ang kanyang ina at sinabi dito ang tungkol sa babaeng may apelyidong Castillanes din.

“Hmm, did you get her complete name?” nakakunot-noong tanong ng kanyang ina.  Parehas silang umiling ni James dahil hindi nga nila nalaman ang pangalan ng dalaga. “Well, siguro kaparehas lang pero konti lang ang Castillanes dito sa Pilipinas baka nga kamag-anak natin yun.” Pahayag ng kanyang ina.

“Siguro nga.. Come on guys bilisan na natin ang pagkain para makapagpahinga na ang birthday girl.” Wika naman ni Patrick.

“Teka bakit hindi muna natin,” wika ni James. Tumayo ito at kinindatan ang kanyang ina. Naguguluhan sya sa inaasal nito at parang kakutsaba pa ang kanyan Mommy Devvine. Iniwan sila ni James sa hapag-kainan at nakita nyang pumasok ang binata sa kanilang kusina. Nagulat sya ng makita itong may tangan na cake na may nakasinding kandila. James started singing “Happy Birthday to you” na sinundan ng mga kaibigan nila. Yun pala ang sorpresa nito at ng Mommy nya. Masayang-masaya syang hinipan ang cake at nagpasalamat sa lahat ng kasalo. Maging ang kanyang Dada JP ay kasama sa mga kumanta ng “Happy Birthday”. Masaya nilang pinagsaluhan ang cake bilang dessert. Her eyes went to James who mouthed “Happy Birthday” to her, she smiled back. Mamaya pa ang totoong selebrasyon ng kaniyang kaarawan ngunit masayang-masaya na sya. Her first birthday in the Philippines will be so memorable.

****

“Ladies and Gentlemen, our beloved guests and friends, today we celebrate the birth of our dear friend Princess Devon Palacios.” Pambungad ni Tricia bilang host. “She wanted her birthday to be extraordinary so we will celebrate with you guys. So seat back and enjoy our “little gift” for you. Welcome to our world, The Teens Corner World”. Pagtatapos ni Tricia na nasundan ng palakpakan.

Maraming tao ang nagpunta sa kanilang mini-concert. At tulad ng sa imbitasyon sa lahat na pupunta, hindi regalo ang nais nyang matanggap. Nalaman niyang may foundation na patuloy na tinutulungan ang kanyang ina – ang Little Angels Foundation. Kaya naman naisip nyag imbes na regalo para sa kanya ay donation in cash or in kind na lang ang ibigay ng mga dadalo na nais magbigay ng regalo. Sabi nga ni Ryan, their mini-concert and her birthday is for a cause. Natuwa kasi sya sa pagiging mapagkawang-gawa ng kanyang ina na lingid sa kaalaman ng mga grandparents nya dati.

Nagsimula na ang kanilang pagtatanghal. Nagdilim ang stage at napuno ng mabilis na musika ang paligid. Their first performance is a dance number. Isang hiphop dance iyon sa saliw ng GET YOUR MONEY UP. Sa bawat galaw at indak nilang magkakaibigan kasama ang iba pang miyembro ng Teens Corner ay napapalitan ng palakpakan mula sa mga manood. She is wearing a black semi longsleeves blouse with glitters on it, a tight fitting grayish pants and her green supra shoes. She love her supra shoes because she can dance perfectly with it.

Natapos ang kanilang unang pagtatanghal. Palapakan at hiyawan ang sagot ng mga tao sa paligid.

 “Did you enjoy that?” tanong  ni Patrick matapos ang kanilang pagtatanghal. Isang malakas na “yes” and “more” ang sagot ng mga tao.

“Simula pa lang po yan ng mga performances na siguradong magpapasaya sa inyo.” Dugtong naman ni Tricia.

“Up next isang kilig number coming from these two people.” Wika ni Pat na ang tinutukoy ay sina Ivan at Fretzie na official ng magkasintahan. Saksi sila sa cute na pag-iibigan ng dalawa. Ivan asked for Fretzie’s hand sa harap ng mga magulang ng dalaga. Nagsimula ng umawit sina Ivan at Fretzie ng kantang “Lucky”. Iyon ata ang themesong ng dalawa, habang nasa entablado ang dalawang kaibigan ay kausap niya ang ibang kasama sa backstage. May nakita sya sa mga audiences at gusto nyang malaman ni James ang saloobin nya.

“I saw Ate Ann among the audience James.” Wika niya sa binata. Natatandaan nya pa ang isang beses na tinarayan na naman sya ng ate nito. Nang minsang puntahan nila kasama sina Ryan at Patrick, ang bahay nila James upang dalawin dahil may sakit ang huli ay hindi siya pinapasok nito. Pangit daw tignan na nagpupunta sya sa bahay ng isang lalaki.  Nagpaiwan na lamang si Patrick sa labas kasama nya kaysa maiwan syang mag-isa. Hindi nya malaman sa ate ng binata kung bakit ganon ang pakikitungo nito sa kanya.

“Don’t worry, manood lang yan. Smile ka na at huwag kabahan noh. Sus si Ate lang yan.” Pabirong sagot ni James sa kanya. Tama ito, hindi sya dapat kabahan dahil nasa paligid ang mga magulang nya at ng mga kaibigan nya. Natapos ng umawit sila Fretzie at sumunod ang iba pang pagtatanghal nila James at Patrick. Ang RNB number nila Ryan at Joe at ang duet nila Fretzie at Tricia. At bilang may kaarawan ay may solo performance sya. Nagtungo sya sa makeshift stage at umupo sa harap ng keyboard.

“Thank you so much for taking part in my birthday, my heart is filled with so much happiness because you guys are here celebrating with me. This song is for the two people whom I love dearly. Mommy and Dada, this is for you. I love you both.” Teary-eyed na wika nya at sinumulang tugtugin sa keyboard ang kanta.

When I am down and, oh my soul, so weary;
When troubles come and my heart burdened be;
Then, I am still and wait here in the silence,
Until you come and sit awhile with me.

You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up, to walk on stormy seas;
I am strong, when I am on your shoulders;
You raise me up... To more than I can be.

You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up, to walk on stormy seas;
I am strong, when I am on your shoulders;
You raise me up... To more than I can be.


Tumingin sya sa gawi ng mga magulang at nagpatuloy sa pag-awit.

You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up, to walk on stormy seas;
I am strong, when I am on your shoulders;
You raise me up... To more than I can be.

You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up, to walk on stormy seas;
I am strong, when I am on your shoulders;
You raise me up... To more than I can be.

You raise me up... To more than I can be. 


Natapos nya ang awit na may luha sa mga mata.Tinignan nya ang lugar ng mga magulang nya at nakita nyang umiiyak na nakangiti ang kanyang ina. Her mother mouthed “I love  you” to her while her father beamed with so much pride and happiness. The audience applauded and shouted more and more.

CRAWL BACK TO LOVE CHAPTER 8

CHAPTER 8


Naging busy silang magkakaibigan sa loob ng mga sumunod na lingo. They see to it na maganda ang kalalabasan ng pagtatanghal nila. Nagulat sya sa dance number nila, magaling ang choreographer na kinuha ni Tricia. Sana masayaw nila iyon ng maayos dahil complicated ang mga steps.

Isang linggo bago ang kanyang kaarawan, nagkaroon ng audition  sa College of Arts. Magkakaroon ng musical play bilang pagtatanghal sa anibersaryo ng Unibersidad. She and James decided to audition. Naalala nya pa ang sinabi ni James sa kanya na dapat daw ay may mga ibang activities syang sinasalihan sa kanilang unibersidad. Nakikita nya ang pagbabago kay James, ang dating tahimik na binata ay nagiging maingay na rin ngayon. At sa bawat araw na nakikita at nakakasama nya ang kaibigan ay lalong lumalalim ang nararamdaman nya dito.

“Hoy, ang lalim ng iniisip mo ha.” Pukaw sa kanya ni James. Katatapos lang nitong ilagda ang pangalan sa mga mag-aaudition.

“You’re annoying, ang hilig mong gawin yan.” Kunwa’y inis na wika nya. Lagi sya nitong ginugulat kaya naman lagi itong nasasaktan.

“Ikaw din, you’re so…” wika nito ngunit pinutol nya ang sasabihin ni James.

“Anong so aber?” inambaan nya ang binata ng suntok. Tatawa-tawa naman itong itinaas ang mga kamay bilang pagsuko. “Grabe ka talaga, masyado kang bayolente.”

Sasagutin nya sana si James ng lumabas ang Professor na in-charge sa audition. Pinapapasok na ang mga participants upang masimulan na ang audition. You can audition as a solo or duet performance. But they decided to do solo parts. Nauuna sya kay James ng tawagin sya nito. “Yes James?” tanong niya.

“Goodluck!” wika ng lalaki at inilahad ang kamay sa kanya. She had second thoughts if she will accept his hand and walk hand in hand with him. She looked at him and saw his smile, her heart melted again. Iniabot nya ang kamay sa lalaki at magkahawak kamay silang nagtungo sa mga upuan sa auditorium. 

“Uy andito din pala ang lovers,” narinig nilang wika ng kanyang mga classmates. Ilan sa mga ito ay bahagi na ng Drama club. “Lovers kayo dyan, tse!” biro nya sa mga ito na nasundan ng mga tawanan. Naging tahimik ang lugar ng pumunta sa harapan si Mrs. Darius. Isa-isa nitong tinawag ang mga mag-aaudition. Nauna si James sa kanyang kumanta. He sang “No Boundaries” at ang lahat ay nakamata lamang sa binata. Bago ito bumaba sa entablado ay kinindatan sya nito. Pinandilatan nya naman ng mata ang binata. “Ang yabang mo talaga.” Inirapan nya ito ngunit para sa kanya ay biro lamang iyon.

“Beat that!” pagmamalaki naman sa kanya ng binata. Narinig nyang tinawag ang apelyidong Castillanes at muntik na syang tumayo ng maalalang sa Mommy nya ang apelyidong iyon. Sinundan nya ng tingin agn babaeng dumaan sa harapan nila. Pinagmasdan nya ito habang paakyat sa entablado. The girl is pretty ngunit ang nakatawag ng pansin nya ay ang boyish look nito, ang maiksing buhok at ang dogtag necklace nito.

“Castillanes? My Mum’s maiden name is Castillanes too,” bulong nya kay James.

“Baka kamag-anak nyo, tanong mo kay Tita later.” Sagot ni James. Nagkibit balikat lamang sya sa sinabi nito dahil nagsimula ng umawit ang dalaga. The girl is singing “Halo” and honestly speaking without being boastful, the girl is out of tune. Pasimple nyang tinignan si Mrs. Darius na umiiling-iling habang nagsusulat sa papel na hawak nito. They endured her entire performance dahil hindi ito iki-nut ni Mrs. Darius. Natapos ang dalagang may apelyidong Castillanes sa pag-awit nito. Expectant itong tumingin sa guro na nagpasalamat dito. Hanggang makabalik  ang dalaga sa upuan nito ay nakasunod pa rin ang tingin nya dito.  “Ouch” napalakas ang wika nya dahil nagulat at nasaktan sya sa pagsiko ni James sa kanya. “Ano ba James,”

“Ikaw na ang kasunod,” itinuro ni James si Mrs. Darius na nakatingin sa gawi nila “kung ano ano kasi iniisip mo. Hala sige tayo na lagpasan mo ang galing ko” mayabang at pabirong wika nito. Irap na naman ang iginanti nya dito bago sya tumayo.

“Hello I’m Devon and I’ll be singing “Listen” by Beyonce Knowles.” Natahimik ang buong auditorium ng magsimula na syang umawit.

Listen
To the song here in my heart
A melody I start but can't complete
Listen
To the sound from deep within
It's only beginning to find release
Oh, the time has come 
For my dreams to be heard
They will not be pushed aside and turned
Into your own, all 'cause you won̢۪t listen

Listen 
I am alone at a crossroads
I'm not at home in my own home 
And I've tried and tried 
To say what's on my mind 
You should have known 

Oh, now I'm done believing you 
You don't know what I'm feeling 
I'm more than what you made of me 
I've followed the voice you gave to me 
But now I've got to find my own 

You should have listened
There is someone here inside
Someone I thought had died so long ago 
Oh, I'm screamin out
And my dreams will be heard
They will not be pushed aside or worse
Into your own, all 'cause you won't listen

Listen 
I am alone at a crossroads
I'm not at home in my own home 
And I've tried and tried 
To say what's on my mind 
You should have known 

Oh, now I'm done believing you 
You don't know what I'm feeling 
I'm more than what you made of me 
I've followed the voice you gave to me 
But now I've got to find my own 

I don't know where I belong
But I'll be moving on 
If you don't, if you won't
Listen 
To the song here in my heart
A melody I start but I will complete 

Oh, now I'm done believing you 
You don't know what I'm feeling 
I'm more than what you made of me 
I've followed the voice you gave to me 
But now I've got to find my own, my own 





“Thank you” pasasalamat nya sa palakpakan ng mga kasama at mabilis syang bumaba sa entablado. Pagbalik nya sa upuan nila ay ang nakasimangot na si James ang kanyang nakita. Tinanong nya ito kung anong problema ngunit hindi pa rin ito sumagot bagkus ay iningusan lang sya ng binata. “James Roy Rivera what’s your problem?” inis na wika nya dito. Naiinis na sya sa binata dahil hindi ito sumasagot. Nang muli syang tumingin kay James nakita nyang nagpipigil ito ng tawa. Niloloko na naman sya ng binata at hindi nya napigilang hampasin ito.

“Aray naman, grabe ka talaga kapag galit dapat lagi akong may dalang shield eh.” Reklamo ng binata.

“Ewan ko sayo!” nagulat sya ng kudlitan ni James ang kanyang ilong. Nakangiti itong nagwika at nakita nya ang kislap sa mga mata ng binata.

“Proud talaga ko sayo talagang tinalo mo ko.” Wika ni James kay Devon. She only wanted to stare at him for a minute but when their gazes locked, she cannot take away her eyes away from his.

“Hoy lovebirds may sinasabi si Mrs. Darius makinig kaya kayo.” Wika ng isang babae sa tabi nila. Nagkatinginan na lang silang dalawa ngunit lingid sa bawat isa pag-asa ang nakatanim sa kanilang mga puso. Pag-asang may patutunguhan ang magandang pagkakaibigan nila.