CRAWL BACK TO LOVE CH. 24-25

CHAPTER 24

Nakasandal sa hamba ng pinto at tahimik na pinagmamasdan ni Devon si RJ habang nakaupo ito sa harap ng piano. Ekpertong tumutugtog ang maliliit na daliri nito. Hindi nya pinilit ang anak na mahalin ang musika ngunit iyon din ang hilig nito. Marahil dahil nasa dugo ni RJ ang pagmamahal sa musika at nanalaytay sa bata ang talentong namana sa mga magulang. Nawili syang pakinggan ang eksperto nitong pagtiklada ng piano. His son can sing too. At tulad ng inaasan nya, ang paborito nitong piyesa ang isinunod nito.

“Somewhere over the rainbow, Way up high,

There's a land that I heard of..” naputol ang pagkanta at pagtugtog ng kanyang anak ng maramdaman nito ang presensya nya.

“No, baby go on. Sing for Mama.” Lumapit sya dito at tinabihan ito. Ngumiti si RJ sa kanya at ipinagpatuloy ang pagtugtog.

Somewhere over the rainbow
Way up high,
There's a land that I heard of
Once in a lullaby.

Somewhere over the rainbow
Skies are blue,
And the dreams that you dare to dream
Really do come true.

Someday I'll wish upon a star
And wake up where the clouds are far
Behind me.
Where troubles melt like lemon drops
Away above the chimney tops
That's where you'll find me.

Somewhere over the rainbow
Bluebirds fly.
Birds fly over the rainbow.
Why then, oh why can't I?

If happy little bluebirds fly
Beyond the rainbow
Why, oh why can't I?

Nangilid ang luha sa kanyang mga mata habang nakikinig sa anak. This is the time that he will know about his father. She prayed that her son won’t be angry to her and his father. She is  hoping that he will understand.

Nagulat sya ng may magpahid ng luha sa kanyang pisngi. Noon lang nya nalaman na umiiyak na pala sya at tapos ng tumugtog si RJ. Napatingin sya sa anak at nagulat sya, dahil nakatitig ito sa kanyang mga mata. For a moment, she thought that it was James who’s looking at her. She composed herself and asked his son to follow her. RJ took her hand and walked with her. Matalino ang anak nya at nasisiguro nyang mauunawaan nito ang sasabihin nya.

“Sweetie, I will tell you something but promise me that you won’t be angry with Mama.” Wika nya dito habang nakahawak sa mga balikat ni RJ.

“Yes, Mama.” Ngumiti sa kanya ang bata. She took James’ photo, and handed it to RJ. She took a deep breath before she speak, pero inunahan sya ng kanyang anak.

“He is my father.” Pahayag nito. Nagulat sya sa sinabi ng anak, hindi iyon isang tanong kundi isang konpirmasyon.

“He is my father, am I right Mama? I look exactly like him.”matalinong wika ng anak.

“Baby, will you be angry if I tell you that he doesn’t know about you,I mean he doesn’t know that he have a son.”

Hindi nakaimik  ang kanyang anak. Paano nga ba nya ipapaliwanag sa isang pitong taong gulang ang mga pangyayari sa nakaraan.

“No, I’m not angry because you’d been here with me eversince I can remember. You’ve showed me how you love me and is loving me still. What’s important is I came to know that I have a father.” Nilapitan sya ng anak at niyakap. “Mama, will I ever have a chance to meet him?”

“I don’t know baby, I’m afraid he might take you away from me. Because he is mad at me, I don’t know.” Devon said crying.

“No, Mama, I will never leave you. Thank you for taking care of me even if you’re alone. I love you Mama.”mahigpit nyang niyakap ang kanyang anak. She thanked the Lord for giving her a brilliant and loving child like Robert James.

 “I love you my baby, always remember that.”

“Same here Mama,I’m happy to have a mother like you.” RJ said and gave her a peck on the cheek again. “So that means, my father is a celebrity in the Philippines. I saw his posters before Ma.”

“Yes baby, he’s very popular, you got your name from him and your Lolo JP. Robert from your Lolo JP, Jaime Rob and James from your father, James Roy.”

“Whoa, you’ve given me the best names ever! Though I haven’t met Papa, wish I know someday it will happen.” Sagot ng kanyang anak. Seeing his son anticipating his meeting with James, brought worries to her.

Pinunasan nya ang kanyang luha at binago ang usapan.

“We’ll be leaving tomorrow morning, so we better pack our luggages. Excited na ang Lola Law mo, your Lolo JP’s sister.”

 “Yehey, I will be seeing Philippines na, How long will we stay there Mama?”

“A month, I guess.” Hindi siguradong sagot nya.

“Will we meet him?”

“I don’t know.” Tipid na sagot nya. Nagkibit-balikat lamang ang kanyang anak at tinakbo ang pintuan ng mayroong mag-doorbell. Hindi nya alam kung magkikita sila ni James, ngunit mas hihilingin nya na hindi magku-krus ang landas nila. Ayaw nyang makagulo dito at kay Tricia.

Si Bret ang bisita nila, kasabay nila itong pupunta ng Pilipinas dahil ipapaasikaso nya dito ang maliit na problema sa Castillanes Group of Companies. Hindi pa sya handang maging visible sa kompanya na pamana ng Lolo at Lola nya. |Taon nalang ang bibilangin upang tuluyan ng mailipat sa kanya ang pagmamay-ari sa kompanya. When she reach 30, she will be the richest single mother in the Philippines.

***

NAIA Terminal 2, Manila Philippines

Hinahanap ng mga mata ni Devon ang mga taong susundo sa kanila. Samo’t-saring emosyon ang nararamdaman nya sa muling pagtapak sa Pilipinas. Palinga-linga sya sa waiting area at hinahanap ang pamilyar na mukha ng Tita Lawrence nya. Nagulat pa sya ng kalabitin sya ni RJ na karga-karga ni Bret.

“Mama, the lady there is waving at us.” Itinuro ni RJ ang kinaroroonan ng taong hinahanap nya. Nakita nya ang ginang na nagmamadaling lumapit sa kanila. Sa kabila ng nagdaang taon, napakaganda pa rin ng kanyang Tita Law. They used to bond a lot when Tita Law visits them in the States before.

“Iha! Oh my, I missed you so much. You’ve grown a lot prettier my dear.” Lawrence greeted her and gave her a big hug. Devon just smiled and held back the tears, she cannot help but cry. She missed her Tita and she longed for her embrace.

“Hi Bret! How’s Jas and the twins?” tanong nito kay Bret. “They’re fine Tita Law.” Sagot naman ni Bret.

Napako ang tingin ni Lawrence kay RJ.  Ininaba ito ni Bret at inutusang lumapit sa ginang. “And this handsome young man is RJ, right?” tanong nito sa kanya. Tumango lamang sya at pinagmasdan ang anak. Nakita nya ang anticipation sa mga bata ng bata. Sabik itong makakilala ng ibang tao maliban sa kanila.

“Come here, my boy. Look how fast time flies, you’re growing!”  natutuwang wika ni Lawrence.

“Hello po, Lola Lawrence. I’m glad I’ve seen and meet you na.”nakangiting wika ng kanyang anak habang nakayakap sa Lola nito.

“Oh my dear, dear RJ, mas Masaya akong nakarga na kita.” Hinalikan ni Lawrence si RJ sa pisngi na malugod namang tinanggap ng bata. “We better get going, tatawagan ko na yung driver para iakyat na dito sa arrival area yung sasakyan.”

Habang hinihintay nila ang pagdating ng driver, kuwentuhan atwalang hanggang kamustahan ang nangyari. Natatawa sya sa kanyang anak dahil lahat ng Makita nitong tao ay nginingitian nito. Marahil dahil sa kadahilanang bihira itong makakita ng Pilipino sa U.K. Aliw na aliw nitong pagmasdan ang mga paroo’t-paritong nilalang. At ang isa pang iniisip nya, baka manibago sa klima ang kanyang anak. Napakalamig sa pinagmulan nila at ngayon ay nasa isang mainit na bansa sila.

Naputol ang kanyang pagmumuni-muni ng dumating na ang hinihintay nila. “So come on, welcome back Devon, and RJ sweetie, welcome to the Philippines.” Muling bati ng kanyang Tita Law.

Hinila ni Bret ang mga bagahe nila at inilagak sa backseat ng van. Hindi na mapaghiwalay ang maglola kaya hinayaan na lang nyang magkatabi ang mga ito. Inalalayan sya ni Bret na makasakay. “Thank you Bret for everything.” Pasasalamat nya sa kaibigan.

“Nah, don’t mention it. Ikaw pa, you are my sister in disguise” sagot nito na dinugtungan ng tawa bago ito sumunod na sumakay.

“This is it,” bulong ni Devon sa sarili. Eto na ang panahon na kailangan nyang maghanda. Kahit na anong mangyari, magkita man sila o hindi, ang mahalaga napagbigyan nya ang hiling ng kanyang mga kamag-anak. Ngunit sa puso nya, inaasam nyang kahit masilayan lang ang mukha ng lalaking hanggang ngayon ay laman ng puso’t-isip nya.

****

“What’s the matter James?” tanong ni Kaye, isang sikat na RNB singer.

“Nothing, akala ko may nakita akong kakilala.” Sagot niya sa babae. Kararating lang nila sa NAIA Terminal 2. They have a week-long concert in UK para sa mga Filipinos na nakatira at nagta-trabaho sa nasabing bansa. Lilibutin nila ang iba’t-ibang lugar doon .

Hindi na nya dapat tatanggapin ang offer dahil kailangan nya magpahinga. Ngunit as usual ang ate nya ang tumanggap.

“Are you alright?” muling tanong ng babae.

“Yes, don’t mind me. Let’s go.” Pag-aya nya sa babae. Lumabas na sila ng sasakyan kasama ang mga PA at managers nila. Hindi nya mapigilan ang sariling tanawin ang nakaalis ng sasakyan.

“I know it’s him.”bulong nya sa sarili. Sigurado syang si Bret ang nakita nya. Nagtagis ang mga bagang nya ng maalala ang lalaki. Kasabay ng pag-iwan sa kanya ni Devon noon, nawala na din ang lalaki. Malamang mag-asawa na ang dalawa ngayon. Napamura sya sa naisip.

“Shit man, the hell you care!” asik nya sa sarili. Tama, wala syang pakialam sa mga ito. Matagal na nyang kinalimutan ang mga taong iyon. Lalo na si Devon, burado na sa puso at isip nya ang babae tulad ng pagbura nito sa kanya sa buhay nito.

CHAPTER 25

Tuwang-tuwa ang Lolo Jaime nya ng makita sila. Kahit na matanda na ito sa edad na 70 ay malakas pa din ang pangangatawan.

“Iha,masyado na bang matagal ang panahon na hindi tayo nagkita at sa aking paningin ay mas lalo kang gumanda?” turan ng matanda.

“Lolo kayo talaga. Here,” iniabot nya dito ang mga pasalubong nila. Nakatulog ang kanyang anak sa haba ng byahe. Marami ng nabago sa Pilipinas, nagulat pa sya na parang iba ang mga daanan yun pala ay bago na ang lahat ng gusali at naging maayos sa paningin ang Kamaynilaan. Sa bahay ng kanyang Tita sa St. Charbel sa Quezon City sila tumuloy. Maganda at maaliwalas ang Village kaya naman pwedeng maglaro sa labas ang kanyang anak.

“Anong plano mo ngayon?” tanong ni Bret sa kanya habang nagmemeryenda.

“Like what we’ve discussed, ikaw ang lalabas sa kumpanya holding my SPA. Though I can do it myself, ayaw kong malaman ng maraming tao na nandito kami ni RJ sa Pilipinas.”

“If that’s what you like, excuse me po I will just make a phonecall.” Pasintabi ni Bret bago tumayo.

“Ikaw talaga, na miss mo na agad ang TRex mo.”biro nya dito. Tinawanan lamang sya ng binata at agad na itong lumabas. Hindi man nito sabihin alam nyang namiss na nito agad ang pamilya nito.

Natuon ang atensyon nya sa isang Celebrity Magazine. Nakabalandra sa cover nito ang mukha ni James at ni Tricia kissing each other. Kinuha nya ang babasahin at kahit unti-unting lumalalim ang tarak ng punyal sa kanyang dibdib ay binasa pa rin nya. “Soon to wed celebrities, singer James Roy and sexy model Trish kissing each other after James Roy’s concert.”

Matagal nyang pinagmasdan ang larawan ni James sa magazine. “Ikakasal talaga silang dalawa.”wika nya sa kanyang isipan. She took a deep breath and held her tears. She don’t want to cry in front of her Tita and Lolo. Hindi alam ng mga ito kung sino ang ama ni RJ.

“Ang gwapo diba? Sikat na sikat na singer yang si James Roy, sayang nga lang sa isang Trish sya magpapakasal.” Wika ng kanyang Tita.

“Bakit naman Tita? What’s wrong with the girl?” kaswal na tanong nya. Hindi nya ipinahalatang kilala nya at naging bahagi ng buhay nya ang mga ito.

“The girl has a bad reputation in the modeling world. May scandal pa nga dati yang batang yan,Oh well hindi naman sigurado but humors are half-true.” Kibit-balikat na wika ni Lawrence.

“I think you should be resting like RJ, Devon.” Wika ni Bret ng makabalik ito. Kita nya sa mata ng lalaki na nag-aalala ito sa kanya. She saw the sad expression in his eyes. All these years, ito at ang asawa nito ang saksi sa patuloy na pagmamahal nya kay James. Many have tried to win her heart, but they all failed. She cannot love any other man except the father of her child. Kahibangan man iyon, ngunit yun ang nadarama nya. Sinubukan nya ring magmahal ng iba,ngunit nabibigo lang sya. She decided not to fall in love again, RJ is enough for her. At sapat na ang kanyang anak upang maging masaya sya, she have everything a woman could ask for except “him”.

“Bret’s right Iha, go and take your needed rest. Maaga pa naman, I’m sure gising na kayo mamaya in time for dinner.” Wika ng Tita Law nya at iginiya sya papapunta sa silid. Tama ang mga ito, kailangan nya ng pahinga upang maging maayos ang takbo ng utak nya. Tinabihan nya si RJ na tahimik na natutulog, soon he will meet his father and she should be ready when that happens.

****

Tuwang-tuwa ang anak nya sa paglagi nila sa Pilipinas. She didn’t expect that his son would gain more weight. Kitang-kita ang lalong pagsigla nito sa loob lamang ng isang linggong pamamalagi nila sa bansa. Her Tita Law cooks the best food kaya maganang kumain lagi ang kanyang anak. Nawili din ito sa kakapasyal sa iba’t-ibang magagandang lugar sa Manila. Sa susunod na lingo, nais nyang bisitahin ang isang lugar na puno ng alaala.

Sa loob ng isang linggo, walang pagkakataon na nakakita sya ng isa man sa dating kaibigan. Wala na din syang balita sa mga ito. Ang huli nya lang nalaman mula sa kanyang pinsan ay galit ang lahat sa kanya dahil sa ginawa nyang pag-iwan kay James. She sighed, hindi nila alam ang mga pangyayari dahil ni isa wala siyang pinagsabihan.

After that painful day, mabilis niyang nilisan ang Pilipinas. Walang ni isa mang paalam sa kanyang mga kaibigan kaya hindi nya masisisi ang mga ito kung magalit man sa kanya. Nalaman din nyang wala sa bansa si James, hindi nya alam kung ipagpapasalamat ba nya iyon o hindi.

“Mama, where are we going?” tanong ni RJ sa kanya. Kasalukuyan nilang binabagtas ang kahabaan ng EDSA.

“We’re going to check our old house,baby.” Sagot nya sa anak. Bigla nalang nyang napagpasyahan nyang silipin ang bahay nila dati.

“Talaga po? Bahay natin dati?” muling tanong ni RJ.

“Yes little man, we’re going to visit your old house kung saan tumira ang Mama at mga Lolo mo ng nandito pa sila.” Si Bret na ang sumagot sa tanong ng bata. Sumama ito sa kanila upang maging driver.

Nag-uunahang bumalik ang mga alaala ng masilayan nya ang pamilyar na daan patungo sa village. Ang bahay na dating nakatayo sa labas niyon ay wala na, wala na ang dating bahay nila James. Habang papasok sa village, hindi nya naiwasang pangiliran ng luha. “In this place, I spent more than a year in my life.” Sinabi nya sa sarili.  Masokista na ba talaga sya at lahat ng nakakapagpaala sa nakaraan ay binabalikan nya?


****

Ganoon pa din ang kanilang lumang bahay, naroon pa din ang mga gamit nila. Hindi ibinenta ng kanyang ama ang bahay. Kada buwan ay may caretaker na naglilinis doon kaya malinis ito ng datnan nila. She opened the door to her old room, and all the memories of her youth greeted her. She took a photo frame and can’t help herself but smile. Kuha iyon noong 17^th birthday nya, ang araw na nagkaroon sila ng mini-concert at ang araw na-

“Mama, can I have this?” putol ng kanyang anak sa pagbabalik-tanaw nya. Napakunot-noo siya ng Makita ang hawak nito.

“Please Ma, this is so cute. Can you give this to me?”nilapitan sya ng anak at niyakap. “Please?” dugtong pa nito sa naglalambing na boses.

Sandali nyang pinakatitigan ang bagay na hawak ng kanyang anak, kinuha niya iyon at niyakap. “Cookie Monster,” wika ni Devon “sure baby, you can have this.”iniabot niya sa anak ang stuffed toy. Of course, his son can have the toy his father has given to her.

“Thank  you Mama, I love Cookie Monster.”

“I love Cookie Monster too, baby. I love him so much.” Bulong nya sa anak.

“Devon.” Tawag ng isang tinig sa kanya.

Nagulat sya ng lingunin nya ang lalaki. At alam nyang tinakasan ng kulay ang kanyang mukha ng makitang nakatitig ito sa kanyang anak.

“What’s the meaning of this?” naguguluhang tanong ng lalaki.

“How did you get in? I didn’t know na dito pa rin kayo nakatira.” Tanong niya kay Patrick.

“I just visited my Mum, I live somewhere in Eastwood. Who is he?” tanong nito na ang tinutukoy ay si RJ.

“What is it to you? At bakit bigla ka na lang pumasok dito?” putol ni Bret sa usapan nila.

“You are Bret right? So tama si James.” Sarcastic na wika ni Patrick.

“Anong tama si James?” inis na sagot ni Bret.

“Will you please stop? My son can hear your bickerings.”pumagitna na sya sa mga ito para matigil na ang argumento. She will talk to Pat, her old friend. “Hey Pat, wala man lang bang “welcome home” dyan?” biro nya dito.

“Your son?” seryosong wika ni Patrick. “Yes, my son. RJ, meet Tito Patrick. Mama’s friend.” Pakilala nya dito sa anak.