CRAWL BACK TO LOVE CH. 30

CHAPTER 30                        

James opened the door and entered his house. Hindi na nya kayang maghintay pa ng bukas para makita at makasama ang mag-ina nya. Pero bago sya umalis ng ospital ay inayos nya muna ang lahat ng kailangan ng ate nya. His sister will undergo a series of test and chemotherapy or HSCT until they find her compatible donor. Nalulungkot sya dahil hindi sya pwedeng  donor sa Ate Ann ngunit gagawin nila ang lahat ni Patrick para makahanap ng donor dito. Napagpasyahan nila ni Patrick na kapag hindi naging maayos ang lagay ng ate nya ay dadalhin nila ito sa Amerika.

He can see the effect of her Ate Ann’s sickness to his friend. They are planning to get married this year ngunit paano makakapaghanda ang mga ito kung maysakit ang ate nya. He don’t want to think  that what happened to his sister is karma because of the things she have done in the past. Gusto din nyang magkaayos na sina Devon at si Ann. Silang dalawa na lang ang pinakamahalagang babae sa buhay nya.

Maaga pa ng makaluwas sya sa Laguna kaya inaasahan nyang gising pa ang mag-ina nya. Ngunit ng makita nyang walang ilaw sa paligid ay naisip nyang baka tulog na ang mga ito. Bukas na lang nya kakausapin si Devon at ang kanyang anak.  Papasok na sya sa guestroom katabi ng silid ng mag-ina ng marinig nya ang malakas ni Devon.

He hurriedly opened the door and ran straight to the bed. She is shouting and crying at the same time that he became worried.

“Devon, love, wake up.” Marahan nyang tinapik ang pisngi nito. Narinig din nyang umungol ang kanyang anak ngunit hindi naman nagising si RJ.

Pinagmasdan nya ang luhaang mukha ni Devon at katakot-takot na pagpipigil ang ginawa nya upang hindi halikan ang nakaawang na mga labi nito. They have time for that, pero bago ang ganoong bagay kailangang tuluyan silang magkaayos.

****

Napamulat sya sa marahang haplos na naramdaman nya sa kanyang pisngi. Naramdaman din nyang basa ang kanyang mukha patunay na umiiyak sya. Napabalikwas si Devon ng bangon at agad na niyakap ang natutulog na si RJ.

“What happened?”nagulat sya ng may magsalita sa tabi nya. Nilingon nya ito at mas lalong nagulat ng makitang si James ang nasa loob ng silid nila.

She surveyed the room, still disoriented. Muli nyang tinignan si James at nahuli nya itong nakatitig sa kanya. They stared at each other for a moment, mesmerized by the emotions she is seeing in his eyes. Then she broke down and cried. James hugged her tight.

“Tell me what happened Devon? Huwag ka ng umiyak.” Pinunasan nito ang mga luha nya at patuloy syang inalo.

“A bad dream James, a very bad dream.” Paputol-putol na wika nya. Akala nya totoong nagaganap ang sunog na iyon. Na matutusta silang buhay na mag-ina. Masyado syang natakot para sa anak nya ng mga sandaling iyon. The images are so vivid, it looks so real.

“Anong panaginip?” tanong ni James habang muling nakatitig sa mga mata nya. Sinabi nya dito ang napanaginipan nya. Kung paanong nakatulog silang mag-ina ng maaga, ang eksena kung saan nagising sya dahil sa init at ng bumulaga sa kanya ang nagbabagang silid. Nakikinig lang si James habang hawak nito ang kanyang kamay.

“It’s just a dream, no, a nightmare, Devon. Wala kang dapat ipag-alala.” Wika ni James at sinulyapan ang natutulog na si RJ. Nagtaka sya ng tumayo ito at iniwanan sya sa silid ngunit maya-maya ay bumalik itong may dalang mainit na gatas.

“Here, inumin mo para kumalma ka.” Iniabot ni James ang baso ng gatas at agad nyang ininom iyon.

“Thank you,” kahit paano nakatulong ang pag-inom nya para bumuti ang pakiramdam nya. She can still feel her body shaking because of that nightmare. Kung magkatotoo iyon hindi nya alam kung maililigtas nya ba ang anak nya.

“Feeling much better?” narinig nyang tanong ni James. Hindi nya namalayang nasa kabilang panig na ito ng kama at buong pagmamahal na pinagmamasdan si RJ.

“Yes, thank you,” sagot niya. “Akala ko bukas ka pa uuwi.?”  Tanong niya dito ng kalmado na sya.

“Yes, but I miss my boy,” huminto ito at nilingon siya “I miss you Devon.” She can read the emotions in James’ eyes. It’s strong and magnetic, James’ stare is like a magnet pulling her close to him. Hindi nya matagalan ang titig nito kaya nagbaba sya ng paningin.

Naalala nya ang sinabi nito kaninang magkausap sila sa telepono, “Let’s take baby steps Devon, until we can run again in this race called love” – iyon ang sinabi nito sa kanya kanina. Hindi man nito direktang sinabi na mahal pa rin sya nito, naramdaman nya iyon sa mga salitang ginamit nito.

If fate is giving them another shot to become happy and to continue the love they once shared, she would grab it with both hands. Because God only knows how much she long for James for the past years that they’re apart. She will embrace the thought of him loving her again, of them back in each other’s arms, even if they crawl until they can walk again and run in this race called love – as James have said.

Muli na naman syang nagulat ng maramdaman ang marahang haplos ni James sa kanyang mukha. Dahil sa lalim ng kanyang iniisip hindi nya namalayang nasa harapan nya na pala ito at nakaluhod.

“I’m sorry,” wika nito sa kanya. Nakita nyang lumulunok ito ng ilang beses. A sign that he’s holding back the tears. Hinawakan ni James ang kanyang kamay at hinigit sya patayo.

“Saan tayo pupunta?” nagtatakang tanong nya.

“Shhhh, ayaw mong magising ang anak natin diba so just go with me.” Nakangiting sagot nito sa kanya. Isang alaala ang biglang bumalik ng makita nya ang ngiting iyon ni James, ang kanyang 18^th birthday ng tanungin nya ito kung saan sila pupunta. Sinorpresa sya nito ng dalhin sya Batangas at nagovernight sila bilang regalo sa kanya.

Naramdaman nyang nagblush sya ng kasabay ng alaalang iyon ay isa pang napakagandang pangyayari sa buhay nya.

“You’re blushing,” nakangising tudyo ni James sa kanya.  She felt like a teenager blushing because of her crush. For Pete’s sake, she’s already 26! Inirapan lang nya si James na lalong ikinatawa nito. Her heart is filled with so much joy, this moment is priceless. Iginiya siya ni James na umupo sa isang bench sa harap ng bahay nito. Malalim na ang gabi kaya nakaramdam sya ng ginaw. Nangaligkig sya dahil sa lamig at namalayan na lang nyang hinubad ni James ang jacket nito at ibinalabal sa kanya.

“Pasensya na, nilalamig ka tuloy. Gusto ko lang makapag-usap tayo.”bumuntong-hininga ito bago muling nagwika. “Look” itinuro nito ang kalangitan.

The night sky is full of shining stars, napakaraming bituin at hindi nya alam kung bakit naiiyak sya. De ja vu ba ito? O bahagi pa rin ng kanyang panaginip. Kung panaginip pa din ito, ayaw nya munang magising.

“I am waiting for the sun to rise again
Cause I'm anticipating to see your face
Did you know how my heart beats
When you are with me
Ohh Baby I can hardly breathe”

James started to sing “that” song at hindi na napigilan ni Devon ang mga luhang nag-uunahang maglandas sa kanyang mga mata.

“Then you glance my way
My heart skip a beat
Then you look at me
My heart melts with it
Then you flash me those smile
Ohh girl even bugs would die”

If my song can make you smile
Then I'll sing at the top of my lungs
If my song can make you happy
Then I'll sing it to you
Whenever wherever
I'll sing it to you
Whenever wherever
Cause my girl I'm secretly
In love with you”

Tumayo si James at inalalayan syang tumayo din. Hinapit nito ang kanyang bewang at marahang umindak habang umaawit.

“Secretly, I look your way
While you're busy telling me your day
I know I'm just a friend
But I'm willing to be the king of your heart
The king of your heart

If my song can make you smile
Then I'll sing at the top of my lungs
If my song can make you happy
Then I'll sing it to you
Whenever wherever
I'll sing it to you
Whenever wherever
Cause my girl I'm secretly
In love with you”

Under the moonlight and in the shower of the shining stars, they dance while James is singing “that” song.

“So I pick up my guitar,
Play the melody of my heart
Sing the song I made for you
Hope that it will reach you
Hear it wholeheartedly
Cause it's the only way
I say I love you, I love you
It's the only way I say
I love you

If my song can make you smile
Then I'll sing at the top of my lungs
If my song can make you happy
Then I'll sing it to you
Whenever wherever
I'll sing it to you
Whenever wherever
Cause my girl I'm secretly
In love with you”

“The Melody in my Heart” – James’ original composition for her as a birthday gift. And like the first time she have heard the song, tears freely flow from her eyes. Natapos ng kumanta si James at hindi na din sila sumasayaw, ngunit nanatiling magkayakap at magkaugnay ang kanilang mga puso. Parang ang isang magandang eksena sa nakaraan na pipilitin nilang ibalik sa kasalukuyan.

“I’m so sorry Cookie, let’s start anew my love.” Bulong ni James sa kanya. His voice is hoarse and she felt his tears. “Kung hindi puro galit ang naramdaman ko noon at hinanap kita, hindi sana nasayang ang mga taon ng ganoon katagal.”he cried on her shoulder.  “I’m so sorry – ” pinutol nya ang sasabihin nito ng ilagay nya ang hintuturo sa labi ni James.  Hindi sya makapagsalita ng maayos dahil alam nyang puro hikbi lang ang magagawa nya.

She embraced him so tight, hoping that he will get her message. The forgiveness, the longing, the love – hope he will feel it in her embrace. There is no need for words, just James’ presence in their lives is enough.

Nang unti-unting bumaba ang mukha nito upang gawaran sya ng halik, napapikit na lamang si Devon at hinintay na muling maramdaman ang mga labi ni James. Ngunit sa pagpikit nya, isang mukha ang nakita nya – si Tricia. Pakiramdam nya ay binuhusan sya ng malamig na tubig dahil sa imahe ng babae. Iniiwas nya ang mukha kay James at patakbong pumasok sa loob ng bahay. Nangako sya sa babaeng hindi hahayaang maging bastardo ang anak nito. Muntik na nyang baliin ang pangako nya ng dahil sa emosyon nya.

Nagkamali pala sya, hindi pala posibleng mabigyan sila ng isa pang pagkakataon dahil sa mayroon syang masasagasaan.