Wednesday, 22 September 2010

IF ONLY CHAPTER 4-5

CHAPTER 4

"Shoot!" napabalikwas ng bangon si Devvine at agad na tinungo ang kanyang banyo. Tinanghali sya ng gising at siguradong mahuhuli na sya sa klase. Mayroon pa naman silang finals ngayong araw na ito. 

Huling taon na nya sa kursong ewan nya kung bakit dun nya naisipang mag-shift. Hindi naman magagamit sa kumpanya nila ang kursong Fine Arts diba ngunit dahil mahilig syang gumuhit at parang pagrerebelde na din sa ama, yun ang pinili nya.

Nagmamadali sya sa kanyang pagkilos, kailangan nyang makaabot sa klase. Desidido na syang tapusin ang kanyang pag-aaral ngayong taon at iniisip nya ng pagbigyan ang kanyang ama. Matapos magbihis ay diretso na syang lumabas sa kanyang silid. Sa sasakyan na lamang sya mag-aayos. Nagtungo sya sa kusina at kumuha ng gatas na maiinom. Yun nalang ang aalmusalin nya. Papainom na sya ng gatas ng may marinig syang nagsalita.

"Ang aga mo naman para bukas Ms. Castillanes, kanina pa ako naghihintay sayo." wika ni JP na nakasandal sa kitchen counter at humihigop ng kape.

 Hindi napansin ni Devvine na naroon ang lalaki at anong saklap na umaga, natutulala na naman sya dito. Paano ba naman, mukha itong preskong-presko at gwapo talaga ang hudyo kahit hindi ngumingiti. Muntik nya ng makalimutan nya ng inumin ang gatas kung hindi pa ito nagsalita.

"Talagang ugali mo ang tumitig sa isang lalaki?" bakas ang inis sa salita ni JP. 

"Excuse me? You're really a gentleman no?" pasaring naman ni Devvine. 

"At kung pwede, next time agahan mo ang gising mo. May tao kasi na naghihintay sa inyo mahal na prinsesa" dagdag pa na wika ng binata na salubong ang mga kilay.

"You know what, you are just my bodyguard, learn how to respect me! And besides, my father is paying you to protect me. Not to talk s**t to me. Finish whatever you're doing so we can go. I need to rush. Like you've said, this princess don't know how to wake up early" inis na ring wika ni Devvine sabay talikod.

Nabubwiset sya sa lalaking iyon. Hindi nya alam kung bakit parang laging pasan nito ang daigdig. Madalas kaysa hindi, laging nakakunot ang noo nito at parang laging inis sa kanya. 

Ang alam nya, walang lalaking naiinis sa kanya. Walang lalaking tumatanggi sa ganda nya. Tanging ito lamang, ang JP na yun ang nakapagsalita sa kanya ng ganon. "Hindi lang hambog, napakabastos pa.!" wika niya "pero... hay naku ano ba. Shemay, gwapo talaga ang hudyong iyon." natigilan sya sa naisip. ":No hindi pwede, erase erase erase.. Over my dead and gorgeous body!" paalala nya sa kanyang sarili. Hindi sya pwedeng magka"crush" sa isang lalaking parang nag me-menopause. 

Ipinatawag nya sa isang kawaksi si Manong upang sila ay umalis na at deretcho na sya sa kanyang sasakyan. Nagulat sya ng makitang ang hambog na lalaki ang naroon.

"What are you doing in the driver's seat? Don't tell me may extra job ka, driver ka na din ngayon?" patuyang wika nya. 

"Shut up and just fasten your seatbelt missy, akala ko ba late ka. So better hold on dahil papaliparin ko na po ang inyong sasakyan kamahalan." nangaasar na wika nito. 

"Whatever!" sagot niya at  inirapan nalang ang binata. Nagtataka sya kung paano nito nagagawang magbiro na hindi tumatawa. Masyadong seryoso ang binata, at kapag nakatingin sya sa mga mata nito mayroong misteryong nakabalot sa mga iyon. Bagay na gusto nyang malaman, gusto nyong tuklasin. Ngunit hindi nya gagawin, ititigil nya ang pag-iisip sa lalaking ito na walang ginawa kundi ang inisin at insultuhin sya. 

*****

"Have you heard what happened to Matilda? Gosh, I was like crying when I learned about it." narinig na Devvine na wika ni Patty, ang certified chismosa sa klase nila. Kasalukuyang naghihintay sila sa kanilang professor, dahil ilang minuto na itong late. She wants to go the mall to buy something. Nakikinig lamang sya sa usapan ng mga ito na ang tinutukoy ay ang biktima ng nakaraang kidapping.

Nahintakutan sya ng maalala ang sinapit ng kaawa-awang dalaga, at nagpapasalamat din dahil hindi sa kanya nangyari  yun. Ayaw man nyang magkaroon ng aroganteng bodyguard, ay pumayag na sya kaysa naman malagay sa alanganin ang kalusugan ng mga magulang nya. 

"Hey, pretty are you free tomorrow night? Can I invite you for dinner?"tanong ng lalaking tumabi kay Devvine.

"Hey there Elmo," bati ni Devvine sa ka-klase at ginantihan nya ito ng isang matamis na ngiti. She is gifted with a beautiful smile. They say when she smile, it seems that a dark room would light up. 

Bago pa ito ulit makasagot ay ini-anunsyo na wala na silang klase.Kaya madali syang tumayo at lumabas na ng silid ngunit sumunod ang binata sa kanya. 

"Hey, wait pretty, is it Ok with you? I mean, have dinner with me tomorrow?" napakamot pa ito sa batok nito. He looked cute, she must admit, pero naman bata pa ito. She is two years older than him at hindi sya pumapatol sa mas bata sa kanya. 

"I don't know, maybe or maybe not. "wika nya habang patuloy na naglalakad. Hindi na lingid sa kanya ang mga tingin ng mga kababaihan na puno ng paninibugho. Paano ba naman ang kasabay nya ngayon ay ang ultimate crush ng campus, si Elmo Locsin. Malapit na sila sa kanyang parking space ng magsalita ulit ito.

"Just a friendly date Devvie, please? I promise you, you won't get bored with me." nakangiting wika nito. 

"Honestly, I don't think it's a good idea to ask her out." seryosong wika ni JP na ikinagulat pareho ni Devvine at Elmo. 

"Hey, I'm talking to him, you don't have the right to." pinutol nito ang kanyang sasabihin.

"Get inside the car quick or you want that hooded man to get you." sadyang hininaan nito ang huling sinabi upang hindi mahalata ng kasama nyang binata.  She surveyed the place and got a glimpse of a hooded man walking away from the school grounds. Kinabahan siyang bigla at nagpaalam na kay Elmo.

"I need to go, maybe some other time perhaps." wika nya at dali-dali ng pumasok sa kanyang sasakyan. Ngayon lang pumasok sa isip nya na seryoso pala talagang mag-alala ang kanyang mga magulang.

"Pwede ba isipin mo na kahit na unibersidad ka pwede ka pa ding maging biktima. At wag kung sino-sino ang kinakausap mo. " patutsada na naman ni JP sa dalaga. Para syang laging nakikipag-usap sa bata. Ngunit pagtyatyagaan nya ang dalaga, maging ang mga lalaking nakapaligid dito.

"Unang araw pa lang ng trabaho mo ang dami mo ng sinasabi, bodyguard ka ba talaga o..."sadyang ibinitin nya ang kanyang sinasabi.

"Oh ano?" nakakunot noong tanong ng binata na tumingin pa sa kanya.

"Wala. Pwede magpahatid sa mall? I need to buy something." wika na lamang ni Devvine.

"Masusunod kamahalan." sagot ni JP ngunit lingid sa kaalaman ng dalaga, kanina pa ito nag-iisip. Talagang tina-target ang dalaga ng grupong iyon. Kailangan nilang malaman kung sino ang nasa likod ng mga kidnappings na naganap at upang patuloy din na maprotektahan ang pasaway na dalaga sa kanyang tabi maging ang ibang gustong biktimahin ng mga iyon.





CHAPTER 5




Isang linggo mahigit na ganon ang routine nila. Walang araw na hindi sila nagbabangayan. Walang araw na hindi inis sa kanya ang lalaki. Walang araw na hindi nya narinig nya ang mga pasaring nito. Sinabi na nya sa kanyang ama ang bagay na yon ngunit tinawanan lamang sya nito. "Don't be childish iha" iyon ang sabi ng kanyang ama.


Ni minsan na magkasama sila hindi nya pa ito nakitang ngumiti, laging nakasimangot at salubong ang kilay nito. Ewan nya kung bakit mainit ang dugo sa kanya ng lalaki. At naiinis sya dito, ngunit sa kabila ng hindi magandang pakikitungo nito sa kanya, hindi pa rin nya mapigilan ang kanyang sarili na humanga dito. Oo,paghanga lang, yun ang pilit nyang sinasabi sa kanyang sarili. Dahil ang lalaking katulad nito, masyadong seryoso para sa kanya. At ni minsan, hindi nya pa naranasan ang magmahal ng totoo.


Araw ng Sabado, tulad ng nakagawian na ni Devvine at ng kanyang kaibigan na si Betzie kasama ang nobyo nito tutungo sila sa isang lugar na lingid sa kaalaman ng karamihan. Tanging sila lang ang nakakaalam ng bagay na iyon. Maging ang kanyang magulang ay hindi alam ang isa sa mga sikreto nya. Ayaw nyang ipaalam sa mga ito dahil baka makialam ang mga ito lalo na ang kanyang Mama. Ipinatawag nya si JP sa isang kawaksi at sinabihang hihintayin nya ito sa garahe. 


Tinignan nya ang kanyang relo at napakunot noo dahil sampung minuto na ang nakakalipas ngunit wala pa din ang magaling na lalaking yun. Muli nya sana itong ipapatawag ng matanawan nya ito.


"What took you so long? Didn't my Dad tell you, I hate lazy people. " nakataas ang kilay na wika nya.


"Paumanhin kamahalan, naliligo ang inyong abang lingkod ng ako ay inyong ipinatawag." paismid na sagot nito.


Noon lamang nya napagmasdan ang itsura ng lalaki, basa pa ang buhok nito at may mga tumutulo pang tubig mula doon. Hindi na naman nya napigilan ang sariling hagurin ito ng tingin. Naamoy nya ang sabon na ginamit nito sa paliligo at napansin nya, lalo itong naging gwapo. 


"Kamahalan, akala ko po ba kayo ay nagmamadali? Tapos na ba kayong ako ay pagmasdan?" seryosong wika nito.


Parang binuhusan ng tubig si Devvine sa sinabi ng lalaki, sobrang kahihiyan na ang inabot nya dito, lagi na lamang syang natutulala.


"I beg your pardon? Me, staring at you? You wish! Tara na at naghihintay na ang mga kaibigan ko." wika nya habang pasakay sa kanyang kotse.


"Saan naman ang tungo ng kamahalan ngayon? Date? Gagawin mo kong chaperone?" tanong ni JP.


"Just drive ok? We're gonna meet my friend and her fiance somewhere. Pero bago yan may dadaanan muna tayo."sagot niya.


For a minute, Devvine thought that she saw JP smile pero nagkamali lang pala sya, hindi pala iyon isang ngiti, nakangisi pala ito. Ngunit anong baliw ng puso nya, lumukso iyon sa simpleng ngisi lamang ng lalaki. Ang sarap mong batukan Devvine, wika nya sa sarili. "Wag mong sabihing, sa kanya ka kauna-unahang maiinlove?" tanong pa nya sa sarili. Napabuntong-hininga na lamang sya. Hindi maganda ang dulot ng presensya ni JP sa kanya, hindi maganda.


*****


JP couldn't stop himself from being amused, masyadong transparent ang dalaga. Noong una ay kinaiinisan nya ito,subalit ngayon isang linggo nya na itong kasama unti-unti nya ng nakilala ang dalaga. Nagulat sya noong nakaraang araw pagkatapos ng klase nito, isinama sya nito sa isang kaibigan. The girl is in the hospital who is undergoing chemotherapy. He saw the compassionate side of Devvine at natutuwa sya, hindi naman pala ito ganon tulad ng iniisip nya. Naputol ang kanyang iniisip ng magsalita ang dalaga.


"Stop ka muna dyan sa shop na yan," wika nito.


Pinagmasdan ni JP ang lugar, nakita nyang isa iyong convinience store. Napansin din nyang may tinawagan ang dalaga at nakangiti pa ito habang nakikipag-usap. Matagal na nyang napansin na maganda ang ngiti nito. Subalit nawala ang pagkaaliw nya at napalitan ng galit ang ano mang nararamdaman nya ng may maalala. Hindi sya pwedeng humanga sa kagaya nito.


"Can you help me? I need to get those boxes inside the trunk." pukaw ng dalaga sa kanya. Sinundan nya ang itinuturo nito at nakita nya ang ilang kahon sa labas ng convinience store. 


"Ano ang mga iyon?" tanong niya.


"Please don't ask, just help me. Thank you in advance." nakangiting wika ng dalaga sa kanya.


Sinundan nya itong bumaba ng kotse at tinulungan ang ibang naroon upang mailagay sa trunk ng sasakyan ang mga kahon na hindi nya alam kung ano ang laman. He heard Devvine talking with someone on the phone saying that they are on their way to the place. Nabwisit na naman sya sa dalaga, sa isip-isip nya, saan na naman kaya at ano ang gagawin ng babaeng ito.


Nakabalik na sila sa sasakyan ay nasa isip pa din nya kung saan pupunta  ang dalaga. Hanggang sa sabihin nito ang direksyon. At ng makarating sila sa lugar na yon, hindi nya inaasahan na doon patungo ang dalaga. Nagkamali ba ng pinuntahan si Devvine o may sapi ito. Dahil sa kanilang harapan nakasulat ang pangalan ng lugar, "LITTLE ANGELS ORPHANAGE." Ang isang Devvine Castillanes, nagtungo sa isang bahay-ampunan at malamang mga pagkain at laruan ang laman ng mga kahon na iyon. Biglang napatingin si JP sa dalaga na maaliwalas na nakatanaw sa lugar. Panibagong karakter naman ngayon ang ipinapakita nito. Ano ano pa ang matutuklasan nya sa isang Devvince Castillanes?


"Let's go, my friends are waiting for us." yaya sa kanya ng dalaga.


Pababa na sana sya ng sasakyan ng hawakan nito ang kanyang braso. 


"Ahm, can I ask you a favor? " tanong nito. 


"Sige ano yun?"


"Please don't tell anyone even my parents about this." wika ng dalaga at bumaba na ito ng sasakyan.


Naguguluhan sya dito, so that means hindi alam ng Ninong at Ninang nya ang ginagawang ito ng dalaga. Wierdo talaga ito. Bumababa na sya at tinulungan na itong ibaba ang mga kahon. 

IF ONLY CHAPTERS 1-3

IF ONLY

(A James-Devon fanfic)

Devon Seron - Devvine Mae Castillanes

James Reid - Jaime Rob Palacios (JP)

CHAPTER 1


Rich, famous, beauty at wild - yan ang taguri kay Devvine Castillanes; ang anak ng isa sa pinakamahusay na businessman sa bansa. A princess in her own right, born with  silver spoon on her mouth, both her parents came from wealthy clans. The only child of Mr. Ignacio Castillanes - head of Castillanes Group of Companies and Mrs. Ivanna dela Vega-Castillanes - the daughter of then Ex-Vice President Mr. Carlos dela Vega.
 Dahil nag-iisang anak, lumaki na sunod sa layaw at lahat ng gusto nito ay sinusunod ng mga magulang. What's the use of their wealth if they won't give everything to their princess, iyon ang laging sinasabi ng mga ito. Kaya naman lumaki syang sa isang pitik makukuha ang kanyang gusto. Spoiled  brat and at her age of 23, she should have finished college and started working in their company to learn the ins and outs before her father retire. But instead she likes to party and shop a lot.

"Princess, why should you finish that course so you can have your diploma now. I need you in the company. You're my only heir, I should be training you now." wika ni Mr. Ignacio Castillanes.

"I told you Papa, I don't wanna work in the company please. " pinatirik pa ni Devvine ang kanyang mga mata ng sagutin nya ang kanyang ama. Kasalukuyan silang kumakain ng almusal sa pool area ng kanilang mansion. Every weekend doon sila nag aagahan upang makasagap ng sariwang hangin. 

"But iha, your father needs you. Kanino pa ba mapupunta ang lahat ng pinaghirapan ng iyong ama kungdi sayo din diba?" wika ni Mrs. Castillanes sa anak. Pinagmasdan nya ito, sa edad nitong 23 mukhang teenager pa rin ito. At maging ang asal ito ay sa isang teenager din. Pinaiiral na naman ng kaniyang anak ang pagiging brat nito.Kailangan matuto na ito sa laban ng buhay. Hindi habang buhay ay malakas sila ng kanyang esposo upang suportahan ang kanilang anak. 

"I'm done, can I go now? I need to hurry, Calixt is waiting for me." wika ni Devvine na ang tinutukoy ay ang kanyang recent fling. Yes, fling lang dahil wala syang sineseryoso isa man sa mga ito.  Tumayo na sya at paalis na sana ng tawagin sya ng kanyang ama.

"That bastard again? Devvine, how many times will I tell you to stop seeing that guy. Walang mabuting maidudulot sayo yung tao." malumanay na wika ng kanyang ama.

"But father dear, I'm having fun with him, you don't want me to be sad right? Hmm, mother dear? " wika ni Devvine na tumingin at ngumiti pa ng pagkatamis-tamis. Napailing nalang si Mrs. Castillanes habang ang kanyang esposo ay napabuntunghininga.

"Ok, you'll go now, just take care of yourself iha. " wika ng kanyang ina. 

Naiwang nakakunot noo ang kanyang ama at halatang may malalim na iniisip. He needs to do something, tumatanda na ang kanyang unica hija subalit wala pa din itong alam kundi  magshopping ,gumimik at magpalit ng magpalit ng boyfriend. He gets so worried everytime her daughter gets herself into trouble. Maraming beses na nitong kinailangan ang impluwensya ng kanilang pamilya para makalusot sa mga nagawa nito. The worst she'd ever done was driving under the influence of alcohol. Halos atakihin ang kanyang asawa ng malaman ang nangyari. She got them so worried which lead them to the decision to get her a driver. She fought with the idea but they insisted threatening her to limit her credit card into one.

"I need to do something Vanna, it's time for our daughter to learn things the right way. We need to.. "nabitin ang sasabihin ng ama dahil sa binabasang balita sa pahayagan. Napakunot noo na lamang ito.

"Anong gagawin mo Ignacio? Minsan naiisip ko mali ba tayo ng pagpapalaki sa batang yan."malungkot na wika ng ginang. ""Ignacio, nakikinig ka ba?" tanong niya sa esposo.

"I'm sorry Vanna, take a look at this. " binigay nya sa asawa ang pahayagan.

Napasinghap ang ginang sa kanyang nabasa "Oh my God, what have they done. Where's Devvi? We need to protect her Ignacio." nag-aalalang wika ng ginang. 

Ginagap ni Mr. Castillanes ang kamay ng kanyang esposa, "Don't worry dear, I know what to do.  Please excuse me, I will just make some phonecalls. Doon lang ako sa study room." 

Naiwan si Mrs. Castillanes na bakas pa din ang pag-aalala sa mukha.

*****

Devvine is so pissed, annoyed and irritated. This is what she hates the most, waiting. May sampung minuto ng late si Calixt, ang two weeks companion nya. Nakilala nya ito sa isang bar hopping session nilang magbabarkada. He caught her attention una dahil nandito ang appeal na hinahanap nya sa isang lalaki. Matangkad, gwapo at may magandang katawan na pang model. Pero ayaw nya sa ugali nito. Masyado itong touchy kaya naman laging nyang binabantayan ang kamay nito kapag sila ay magkasama. Inis na sya dito at lalo pa siyang nainis dahil sa pagiging late nito. May usapan silang manonood ng drag racing sa Antipolo subalit wala pa ito hanggang ngayon. Napaarko ang kanyang perfectly-shaped brows ng mamataan itong paparating. Nakangiti pa ang loko, pwes humanda ito sa kanyang gagawin.

"Hi babe, sorry I'm late." nakangiting wika ni Calixt. Akmang hahalikan sya nito ngunit agad syang umiwas.

"Just what the heck do you think you're doing. I don't need a lazy dog like you. You made wait for you for like, ten minutes! How lucky you are." mataray na wika nya.  "I'm leaving, we're through. " at dali-dali na niyang tinalikuran ang lalaki.

Hinagip nito ang kanyang bisig at pinigilan sya sa pagsakay sa kanyang kotse. "Wait, are you dumping me?" inis na tanong nito.

"Isn't it clear to you? We are over, as in zilch, nada. Goodbye. "

"So the rumors are true. Kapag ayaw mo na isang tao basta mo nalang itatapon."wika ng lalaki

"Oh please, cut the bull. I don't have to explain anything to you. Let me go before I call the cops. "wika na Devvine at ipiniksi ang kanyang braso. Wala ng nagawa si Calixt kundi hayaang umalis ang dalaga. Baka kung saan pa sya damputin kapag kinulit nya pa ang babae. 

"The nerve of that guy!" inis na wika nya habang pasakay sya sa kanyang sasakyan. "Tatang, sa Glorietta na lang po tayo." wika niya kay Tatang Gusting, ang kanyang driver. 

"Ok, senorita"

"Tatang naman eh, sabi ko Dev nalang itawag nyo sakin para naman kayong others nyan."sinabayan nya pa ito ng mahinang tawa.

'O sya sige, Dev kung Dev. Doon pa rin ba sa dati?" tanong ng matandang driver.

"Opo".

Taliwas sa akala ng ayaw na ayaw nyang tinatawag syang senorita. Pasaway man sya at sinasabi nilang brat, pero hindi sya pinalaki ng mga magulang na maging matapobre. Siya si Devvine, ang unica hija at tagapagmana ng lahat ng mayroon ang kanyang mga magulang. Napaisip sya bigla at naalala ang usapan nila ng kanyang ama kanina. "Hay, what can I do, I'm not fit to run the company." mahinang usal nya. Ipinasya nyang tawagan ang kanyang best friend na si Betzie upang samahan syang magshopping.


CHAPTER 2

"Grabe ka talaga bestfriend. Ganon ganon na lang ulit. Some habits never change talaga." wika ng bestfriend ni Devvine na si Betzie na ang tinutukoy ay ang pagbasura nya kay Calixt.

"Hay naku, bff, you know na I hate waiting. E na late sya. And besides I'm getting bored with him. Tsaka puro  katawan lang yun noh Waley utak, nakakasuya na." brutal na hirit nya at sinabayan pa ng tawa. Playgirl ang taguri sa kanya dahil napapaikot nya daw sa kanyang palad ang mga nakakarelasyon nya, madali nyang pinapalitan kapag nagsawa na sya at kung ano ano pang mga sinasabi ng iba lalo na ang mga babae na may inggit sa kanya. She didn't care about the things other people throw at her. She know that she is just having fun. 

"So sino naman ngayon ang target mo? May next in line na ba?" biro ni Betzie.

"Waley pa bff, as in waley. Kalurkey naman ang mga hombre na yan. Kung hindi katawan ko lang habol yung iba naman ay ang aking ganda. Ano bah." itinirik nya pa ang kanyang mata na labas na ikinatawa ng kanyang kaibigan. 

Kapag kasama nya ito, nailalabas nya ang side ng personality nya na palabiro. Dahil feeling nya kapag nasa public places sya laging may mga mata at camera na nakatutok sa kanya. Bawat maling galaw nya, kinabukasan ay nasa mga pahayagan na sya. May mga tao talagang kumikita ng salapi dahil sa isang Devvine Castillanes.

Masaya silang nagkwentuhan at pinagusapan nila ang boyfriend  nitong si Brenton. Nagbabalak ng magpakasal ang dalawa sa susunod na taon kaya naman magiging busy na ang kanyang kaibigan. Kasalukuyan silang nasa isang coffee shop at nagmemeryenda ng tumunog ang cellphone nya.

"It's my mom."inporma nya kay Betzie at tumango lamang ito.

"Yes Ma?"

"Iha, can you come home early? I mean have dinner with us." wika ng kanyang ina sa kabilang linya.

"Why Ma? Will you cook dinner? That only means today is a special day." wika nya at sinabayan pa ng tawa.

"No Iha, your Papa wants you here for dinner and .. never mind. Will tell you later. Please iha, pagbigyan mo na ang iyong mama."

"Ay ang mama ko naglalambing, OK sige. You know that I love you so I'll be joining you for dinner tonight. " natatawang sagot nya sa kanyang ina at nagpaalam na dito.

Nangingiting hinarap nya si Betzie, "Paano yan , bff, we can't have our girl's nightout tonight. You've heard what my mom asked me." Devvine said rolling her eyes but smiled again.

"No problem bff, minsan lang magrequest si Tita kaya pagbigyan mo na. Hmm, do you think there's a special surprise waiting for you?" 

"Ikaw ha, echosera ka talaga. Oopps, I told myself to stop using that word. Kalurkey naman kasi si Mamita eh. " natatawang wika nya na ang tinutukoy ay ang kanyang hair stylist at beauty consultant. Natuto sya ng ibang lengguwahe dito na nakakasanayan na nyang bigkasin kapag nalilimutan nyang hindi nga pala sya "ordinaryong" babae.

"So, paano shall we go? Or you wanna stay here?"tanong niya kay Betzie.

"Nope, I'll walk with you until the carpark. I will call Brenton to meet me somewhere." sagot ni Betzie. 

Natutuwa sya dahil malapit ng lumagay sa tahimik ang kanyang kaibigan. She can see that Brenton love her best friend so much. Panatag syang magiging maligaya ang kaibigan sa bagong landas na tatahakin nito. Best friend nya si Betzie simula pa ng high school sila at tinagurian silang "The Unreachable Beauties" dahil bukod sa may angkin silang kagandahan pareho pa silang galing sa mayamang pamilya. 

Nakarating sila sa parking area ng mall at nagpaalam na sa isa't-isa. They exchange pleasantries and kissed each others cheeks like the way they  used to. Nagulat pa si Manong dahil mabilis daw syang natapos mag malling ngayon. 

"Eh nag request po kasi si Mama na umuwi ako and maki dinner sa kanila. Halika na po Manong." wika ni Devinne sa kanyang driver at hindi nya napansin ang isang anino na nagtatago sa isang sasakyan. Isang nilalang na nag-aantay ng pagkakataon upang maisakatuparan ang balak sa dalaga. 

********

"Ang tanga mo, matanda lang ang kasama hindi mo pa nagawa ang trabaho mo. "singhal niya sa kasamahan.

"Eh kung ikaw kaya ang nandun, sira ka pala eh. Nakita mong ang daming camera sa parking lot na yun." sagot naman ng lalaki.

"Anak ng, malalagot tayo kay Boss nito eh. Dalawang araw ng inaantay yan. Anong sasabihin natin nito."naiinis na wika nya. Ilang araw ng nauudlot ang balak nila. Kailangan na nya ng pera. Kailangan magawa na nila ang kanilang trabaho upang makuha na nya ang kanyang nais. "Malapit na.. " nakangising wika nya.


CHAPTER 3

Nakarating si Devvine sa kanilang mansion ng mas maaga sa sinabi nya sa kanyang ina.Pagpasok ng kanyang sasakyan sa tarangkahan napansin nya ang isang di-pamilyar na sasakyan.Isa iyong lumang modelo ng Corolla. Mukhang may bisita ang kaniyang ama. Nagpaalam na sya kay Manong at tulad ng dati inabutan nya ito ng limang daang piso. Noong una ay tumatanggi ito ngunit ipinagpilitan at kinulit nya talaga hanggang sa pumayag na itong tanggapin ang bigay nya. 

"Sige na Manong magpahinga  na po kayo. At tska hinihintay na kayo ni Nanay Linda" biro nya sa matanda."Maligo muna kayo manong ha. " natatawang pahabol nya habang pababa ng sasakyan. 

Pumasok na sya sa kanilang tahanan at nakasalubong nya ang isang kawaksi. Sinabi nitong nasa receiving area ang kaniyang mga magulang kaya doon siya dumeretso. Natigilan sya ng akmang papasok na sya sa silid. Naroon nga ang kaniyang mga magulang at may lalaking kausap ang mga ito. She can't help her self but to stare at the man. He looks like his in his late twenties, tahimik nyang sinuri ang kabuuan ng lalaki. Ang matangos na ilong nito, perpektong hugis ng mukha,his brown expressive eyes at ang mga labing parang.. Ipinilig nya ang kanyang ulo sa kapilyahang naisip. Bumaba ang kanyang paningin sa malapad na balikat nito at napansin nya ang magandang pangangatawan nito kahit na nakasuot ang lalaki ng capri jacket. Nang ibalik nya ang paningin sa mukha nito muntik na syang matumba sa kinatatayuan nya.The man caught her red handed, she can feel the blood creeping on her face. Alam nya nararamdaman nya dahil nag-iinit ang kanyang mukha. "Oh my, nakakahiya." she was about to speak when the man spoke.

"Do you know its rude to stare? But anyway, do you like what you see? Pasado ba?" pabirong wika nito ngunit alam ni Devvine, naramdaman nyang may kasamang sarkasmo ang sinabi nito. 

Tinaasan na lamang nya ito ng kilay at inirapan. Bumaling sya sa kanyang ama at tinanong kung sino ang lalaki. 

"Iha, he is Jaime Rob Palacios. You can call him Jaime or JP like what the others call him. JP this is my daughter, Devvine" pakilala ni Mr. Ignacio sa dalawa.

"I don't care what name I should call him Papa, I want to know who is he and what is he doing here?" nakakunot-noong tanong nya sa ama. 

"Iha, we decided to get you a bodyguard." walang ligoy na wika ni Mr. Ignacio.

"Whhhaat?!" gulat na tanong ni Devvine. Sa isip-isip nya, "So this hunk is a bodyguard?" 

"Yes Iha, for our peace of mind. " wika ni Mrs. Castillanes. "Here iha, take a look at these." iniabot nito sa anak ang ilang broadsheets at ipinakita dito ang dahilan ng pagkuha nila ng bodyguard.

"Oh my God!", nahihintakutan at gulat na wika ni Devvine. She can't believe what she's reading. Bakit hindi nakakarating sa kanya ang mga balitang yon? Masyado na ba syang busy sa buhay nya at wala na syang panahon na makinig o magbasa ng balita. What she read shocked her.

"Another body of a kidnap victim was found  dead inside an abondoned car. Police said that the ransom has been given to the kidnappers. But the kidnappers still killed the daughter of a wealthy businessman who owned a Telecom Company...." 

Hindi na nakayanan ni Devvine na ipagpatuloy ang pagbabasa. Kilala nya ang dalagang biktima. Nakasalumuha nya na ito minsang may party syang dinaluhan. Nakakapangilabot at nakakaawa ang sinapit nito sa mga kidnappers. Napatingin sya sa kanyang ama, sa ina at huli sa lalaking nakamasid lamang sa kanya ng walang emosyon. 

"Iha, Mr. Palacios is a trained man. I know he can protect you. Inirekomenda sya sa amin ng iyong Ninong Manolo. Magaling ang Agency na pinanggalingan nya and I know and trust him that he won't let anything bad happen to you." Bumaling ito sa lalaki "Right JP?"

"Yes, Sir. I assure you that." magalang na wika nito.

"But Papa, kelangan bang lagi kong kabuntot yang lalaki na yan? As in always?" naiiritang tanong nya. Kanina pa sya naiinis sa lalaki, una parang ito lamang ang lalaki na hindi nagandahan sa kanya. Everytime she meets a new guy she can easily see the admiration in thier eyes. Pero sa lalaking ito, waley. Bokya ang beauty nya kaya idinadaan nya na lamang sa pagtataray. 

"Excuse me Ms. Castillanes, bodyguard means someone who guards you. So ibig sabihin kailangan lagi mo akong kasama. As in always." seryosong wika nito at matiim lamang siya nitong pinagmasdan. 

"Alright, Ma,Pa for your peace of mind, I will try to bear with this arrogant man." diretsang wika nya.

"Iha, don't be rude." nagulat na wika ni Mrs. Castillanes "JP, please forgive my daughter. Ganyan lang yan pag stressed-out. She can't take in easily the news." hinging paumanhin nito sa lalaki.

"Ayos lang po Mam, I should get used to it." wika nito.

Nagtataka si Devvine kung bakit hinahayaan ng kaniyang ama na pagsalitaan sya ng lalaki ng ganon na lamang. Her father love and adore her so much that he won't let any harsh word  hurt her feelings. Pero bakit ngayon pinababayaan lamang nito ang hambong na JP na yun. Naisip nya na lang na personal itong kilala ng kaniyang ama. 

"Ma, I'll just freshen up. Call me up when dinner is ready." wika nya sa ina. "See you later Papa," tinapunan lamang nya ng tingin ang lalaking nagngangalang Jaime Rob Palacios. Inaamin nya sa sarili nya, may pinukas ang lalaking ito sa kanyang pagkatao. Si JP na isang bodyguard - magtatanggol sa kanya. 

*******
JP can't help but be annoyed. Ang pinakaayaw nya sa babae ay maarte at spoiled. Lahat ng ugaling yun ay na kay Devvine Castillanes. Kilala nya ang babae noon pa man dahil lagi itong laman ng kung ano anong babasahin. Kilala din nya ito dahil sa mga kalokohang nagawa nito. Hindi nito alam na ninong nya ang ama nito, kaya sya ang nilapitan ni Mr. Castillanes upang maging bodyguard ng unica hija ng mga ito. 

Ang lalo nyang ikinainis ay ang hayagang pagsuri nito sa kanyang kabuuan. Nakita nya ang paghanga sa magandang mukha nito. Oo hind maitatanggi na maganda ang dalaga.She have this kind of beauty that you won't get tired of looking. Her facial features score a perfect 10. Mula sa magagandang mga mata nito, sa manipis at mapupulang labi, sa matangos na ilong at ang morenang kulay na lalong nagpaangat sa kakaibang ganda nito. Wag ng sabihin ng isama ang magandang katawan nito. 

At oo nga pala naiinis din sya sa kanyang sarili. Dahil sa kabila ng pagkasuya niya sa dalaga hindi pa rin nya naiwasang aralin ang bawat galaw at bawat sulok ng mukha nito. Ipinilig niya ang kanyang ulo, walang puwang ang paghanga sa pagkatao nya. Lalo pa sa isang babaeng katulad ni Devvine Castillanes. Ang mga tulad nito ay sakit lamang ng ulo ang dala, sakit ng ulo at paghirap sa buhay nya. 

IF ONLY (JAEVON FANFIC)

She is a wild rose;

He's a scorned beast.

She likes freedom;

He likes solitude.

She believes in happy ever after;

He doesn't believe in love.

What if their world collided?

Will love blossom and find its way to their hearts?

Or will the lies and secrets be the hindrance

for them  to know the true meaning of love?


Makikilala ba ni Devvine Castillanes ang lalaking mamahalin nya?

Magmamahal bang muli si Jaime Rob Palacios?

Dalawang magkaibang nilalang..

Aksyon, drama, komedya.

Nabubuhay sa kahapon,

Pinagtagpo ng pagkakataon.
--------

James Reid - Jaime Rob Palacios

Devon Seron - Devvine Mae Castillanes

Sunday, 19 September 2010

ANG SAPATOS

Ang Sapatos


Isang karaniwang araw sa isang kilalang unibersidad sa Maynila, naglalakad ang isang estudyante at ang kanyang propesor na kilala bilang mabait at maunawain sa kanyang mga estudyante. Ang propesor ay istrikto sa klase ngunit pasensyoso at matulungin sa mga estudyanteng kanyang tinuturuan. Habang naglalakad ang dalawa, napansin nilang may isang pares ng lumang sapatos sa kanilang daraanan. Sa hindi kalayuan naroon ang tagapaglinis ng unibersidad. Iniwan nito ang sapatos sa lugar na yun at naging abala sa pagbubungkal ng lupa para sa mga karagdagang halaman na ilalagay sa unibersidad. Hindi sila napansin nito at patuloy lamang ito sa ginagawa. Nang may naisip na kapilyuhan ang estudyante. 


"Sir, naisip kong biruin si Manong. Itatago ko ang sapatos nya. Tapos magkubli tayo at hintayin natin na bumalik si Manong at hanapin ang kanyang sapatos. Siguradong mahihilo yun sa kakahanap. "natatawang wika ng estudyante.


Sa halip na ngumiti, seryosong ang propesor ng sagutin nito ang estudyante.


"Hindi natin dapat pinasasaya ang ating mga sarili kapalit ng paghihirap ng ating kapwa. Ikaw, lumaki ka sa yaman. Hindi mo dapat ginagamit ang estado mo sa buhay upang kutyain ang mga taong mahirap. Bakit hindi nalang iba ang gawin natin?"


"Lagyan mo ng pera ang bawat sapatos na iyan at magtayo tayo. Hintayin natin ang kanyang reaksyon kapag nalaman niya na may laman ang kanyang lumang sapatos."


Natigilan ang estudyante at nag-isip. Noong una ay ayaw sana nito ngunit sinunod din ang kanyang propesor. Hinugot niya ang kanyang wallet at walang anumang nilagyan ng tig-isandaang piso ang bawat sapatos. 


Nagkubli ang dalawa sa isang makapal na halamanan na malapit sa kinaroroonan ng sapatos. Ilang sandali pa ay bumalik na ang tagapaglinis. Pagkatapos nitong ligpitin ang mga ginamit, isinuot nito ang kanang sapatos ng may maramdamang siyang tila matigas na bagay na nakasuksok sa loob. Tinanggal nyang muli ang ito at tinignan.


Laking gulat ng janitor ng makitang isandaang piso ang naroon. Binaligtad niya ang papel at sinuring mabuti kung totoong pera nga ang kanyang hawak. Inilagay nya ang pera sa kanyang bulsa at sinimulang isuot ang natitirang sapatos, ngunit sa kanyang katuwaan nalaman nyang may isandaang piso din dun. 


Tumayo ang janitor at lumingon-lingon upang tingnankung meron bang tao sa malapit. Kinuha nito sa bulsa ang unang isandaang piso at hinawakan ang ngayo'y dalawang daang piso na. Napuno ng emosyon ang damdamin nito at di mapigilang mapaluha. Lumuhod ito at nanalangin.


"Panginoon, sadyang napakabuti po Ninyo. Nasa inyo lahat ng papuri. Maraming salamat po sa biyayang inyong ibinigay. Hindi ko na po alam ang aking gagawin. Hindi ko alam kung san ko kukunina ng perang ipambibili ng gamot ng aking bunsong may sakit. Kayo na po ang bahala sa taong nagbigay ng biyaya sa akin. Pagpalain Nyo po siya. Amen."


Sa hindi kalayuan, pinigilan man ng estudyante ngunit naiyak pa rin ito. Napuno din ng kagalakan ang kanyang puso . Madali niyang pinahid ang luha sa kanyang mga mata upang hindi mapansin ng propesor.


"Hindi ba mas masarap ang pakiramdam mo ngayong nakatulong ka kaysa kung pinaglaruan mo ang kanyang sitwasyon?"


Hindi man nakasagot ang estudyante ngunit alam niyang ang aral na natutunan niya ngayon ay higit na mahalaga, magagamit niya iyon bilang panuntunan sa buhay. 







RAMMARICO (Regret) FINALE





He is dreaming, in his dream he is with her. Just like the old times, full of love and happiness. He held her in his arms,  kiss her hair and whispered "I love you". He was about to kiss her lips when he heard a phone ringing....


His cellphone is ringing, somebody is calling him. He don't want to wake up because his dream will end. He opened his eyes and sat on the bed, dazed he looked around his room.  His clothes are scattered on the floor, he is naked. He remembered his dream, and he learned that it was not a dream.. its true. 

They shared something special, and she was not lying. He felt that she still loves him, she was not pretending when she cried his name and hugged him tight. She still love him, and that's what matters to him now. He will do it right for them, again.  They belong together, he is planning on taking her in a different place. They will start anew. Just the two of them. No one and nothing can tear them apart. This time, he will fight until his very last breath.

His cellphone continue ringing so he decided to take the call. It was her, the new girl. She is asking him what time he'll be there.He totally forgotten about it because of his love. He apologized and said that he couldn't make it today,

"Hey there, I'm sorry something came up that I need to attend to. I'll be there tomorrow, we need to talk." he said and exchange goodbyes to her. 

He rushed to the bathroom to take a quick shower and to refresh his mind. He knew, he would be taking another chance again. Another journey for their love to start, because he knew no matter how consequences tear them apart, fate still leads them back to each other. 

*****

He is on his way to her house. He bought her favorite flowers and a box of chocolates. She love chocolates, next to him. He can't help but smile. He had made some phonecalls earlier to inquire about a place where they can spend the whole week together. He will ask for a leave in his work to be with her on that special place. He is excited to be with her alone again. He is sure that she will love the place. She loves everything and anything that comes from him. He wants his little woman back. Same old brand new love story for them.

One block away from her home, he felt something odd. He can see that there's a lot of people in her house. He can hear the sound of a coming ambulance. He hurriedly alighted from his car, pushed the people who are blocking his way, his heart hammering on his chest. He is scared, he wanted to cry, what is happening? "God, don't let anything bad happen to her. " he said as he made double steps to reach her room. He saw 3 or 4 people on that room and someone laying on the bed. Blood dripping from her wrist. The other people noticed him, those are her relatives, the younger one shook her head as she cries. 

He stood there, frozen, unable to move. He looked again into the body laying on the bed. The white mattress is covered with blood. He can see the pale beautiful face, not moving, not breathing. That made him move. He ran towards her bed, tears flowing from his face. He saw her lifeless body, her cut wrist, her peaceful face. Strange, she seems smiling when she died. He touched her face, and kissed her

"Love, why love? Didn't you feel that there's still hope for us? Why did you give up?"he said unmindful of the crowd inside.

"Why did you do this? Why love? I thought you will never leave me. Why?" he said crying hugging her.  

He noticed that her cut wrist was clutching something. He opened her palm and he saw there on her blooded hand, the ring he gave her before. Until her death, she is still holding on to the possibility that he will love her again. That made him weep more. 

"Love, why? I love you still. I should have told you." he said and cried there like a child. Until her sister pat his back and handed him something. It is letter, her letter. He cried more and more when he read her letter.He was left alone on that room. The ambulance came and took her body away. Her family went with them. Alone in her room where she took her life away. Holding her photo and blaming himself for not letting her know what he feels.  Hours ago, they were happy, they were one. But now, she completely left him, forever.  She has led his life to misery again. How can he move on now. It is easier to know that she is alive and just somewhere than knowing she will never come back.

 "Love, I'll grant you your last wish. I forgive you for all the things you've done. I love you." he said and he got up to fix her things. He should do it for her. He should be happy. He will be happy for her. His one true love.

****
Her letter to him:

Love,

Thank you for the wonderful memories that you have given me. You are my life, my love, my happiness. I'm sorry for all the miseries I've caused you. I don't deserve someone like you. You are so honest, kind and loving. A woman like me deserves less from you. Though I'm not worthy of your love, you accepted me again, made me feel special and cherished me like the way you used to. But, I have made one big mistake in my life. I cheated you once but that doesn't mean that I didn't honestly love you. I regret that day and you know what it caused us. I was a coward,I chose to hurt you with my lies than hurt myself if ever you won't forgive me. I became vulnerable of the thought of losing you when you learn what I've done. I was scared, I don't want you to know everything. Because it might hurt you more. I got stuck in a situation where I don't know how to end. Please don't think of the woman who I become when you remember me. I want you to remember me like the first time we met. Bubbly, beautiful and loving you madly. Please love.

I'm happy that you're ready to fall in love again. I wish that she will take good care of you. That she will love you more than I do. But love,like what I've told you earlier, I will love you until eternity. Be happy, live longer, and work your relationship with her. My life is worthless without you, please forgive me I have to do this. I want peace now. Don't worry love, I will always be with you, guiding you. You can still feel my love, it won't leave you. Please love, give me the forgiveness I'm asking from you so I can peacefully leave this place. Again, I'm sorry. 

Now I die with you in my heart. No one else, no one but you. My love for you is through eternity. 
Until we meet again. I love you always. Kisses and love.

THE END



*************************************


Love is a gift from the Lord above, it's either you choose to love and live, fight for it. Or let go and not know the true meaning of love.

If you love someone, never leave him. If you love someone, never cheat. If you love someone, cherish him every second of your life. If you love someone, always make him feel important. And if you love someone, LOVE HIM WITH ALL YOUR HEART.

True love comes once in a lifetime. 
Don't let it pass you by.

lavender.



RAMMARICO (Regret) 4

Part 4


Five months later...


"Yes, I'm coming. No need to bother, I'll bring something for our dinner." he said over the phone. He  can't help but smile when he heard her answer.

"You little witch," he laughed then said goodbye.

But the laughter suddenly died when he learned of the date, every month he dreaded for that date to come - the 7th day. He couldn't help but remember everything that has happened on that day. He can't stop his mind from wandering in the past. Anger,sadness and hate came rushing by. He should stop thinking, "Yeah, stop it now." he said.

He should be happy today because he will be meeting somebody new. She had been his companion after that incident and he's happy that he found her. She gave him another reason to live, another reason to laugh, she helped him restore his self again, she helped him see that there's still rainbow after the rain. She is his angel, his friend. He know she love him, but he don't know if he's ready to love again. He's happy on what they have now. Not yet, but there is a chance. He became silent when a face entered his mind. The lovely smile, the happy eyes and her long hair that he loves the most. He sighed, he still feels something for her despite the pain she caused him. There's still a space in his heart that will be forever empty because of her. She left him and made his life into mess again. But his stupid heart is still beating for her. His thoughts was broken by a knock on the door.

He lazily got up, went to open the door and was speechless for a moment.

"Hi, can we talk? Am I still welcome here?" she asked.

The woman he was thinking moments ago is standing right before him. Should he let her enter his house? Should he let her talk to him? Should he listen to her? Should he or should he not? He asked himself. He greedily surveyed her face and her body, then her eyes. She changed a lot, especially her eyes. Gone is the twinkle that you can see even if she isn't laughing. He saw how the expressions pass her eyes, he saw anxiety, fear, depression. That's how transparent she is. He made up his mind,

"What a surprise. Come in." 

"Will you give me some time to talk to you? Or you're going somewhere?" she asked

"You won't  take any longer right? So we can talk, have a seat. Care for a drink?" he said while looking at her. She is just staring at him. Her eyes pleading with unspoken words. 

He decided to speak first. "How have you been?" 

She just stare at him, now teary eyed. She took a deep breath and started to speak.

"I'm so sorry. For all the mess I've done. Please forgive me again." she said now crying.

"There's a lot of things that I wanted to tell you, a lot. But I don't know how to start. I just want to say sorry. And...." she paused and look into his eyes

"will it be too much to ask, if you can love me again. This time, I promise I will never let you go."she got up and was about to hug him when..

"Wait" he said giving her a stop sign. "Is it really that easy for you to ask me to love you again after all you've done?" Irritably, he replied.

"Do you think I'm still the fool who loved you before? Do you think I am happy seeing you and hearing that you wanted my love back? How sure are you that I still love you?" he said sarcastically. He doesn't want to do it but he have to get hold of himself. 

"Do you love her? Are you happy now? Is she loving you back?' she asked him referring to the someone new in his life.

"Yes, we're getting along well." he lied.

She wiped her tears and smiled at him. He was for a minute mesmerized because it was a genuine smile. 
"Oh well, what do I expect. I know you'll be happy with somebody else. I hope she will love you more. Because you deserve someone better.  Again I'm sorry and I still love you. Will forever be loving you. " she said and stood up. She was about to  leave when she said.

"Can I hug you for the last time, please?' she pleaded. And without waiting for his answer, she hugged him so tight. He hugged her back, feeling her warm embrace. The emotion was so strong that he too got carried away. Moments later he was kissing her. He can't stop, he don't want to stop. 

"Will you love me, just for today?" she asked. She saw passion in his eyes, his chocolate brown eyes burning with desire. No need for words just their emotions taking place. Their body swayed into a music so wonderful, they danced into a rhythm that only two hearts and souls can hear.

 In that place, on that day, she felt him love her again. As the  music fades, she whispered in his ears." I will love you forever. Even if you don't love me anymore. My love for you is until eternity." He hugged her tight, he felt calm and contentment. He still love her, it didn't change. He wanted to sleep and feel her in his arms so he doze off while hugging her tight. Her naked body close to his.

 She stared at him longer than before,tears flowing but with joy on her face. She touched his face like the way she used to and mouthed "I love you, love".

She carefully remove his arms around her, got up and collected her clothes and with one last look on the sleeping man she loves the most, she left the place. She wish him a happy and contented life with the new girl that will make him happy, that someone who can love him wholeheartedly. Someone who will not cause him pain. How she wish that that someone is still her. 





RAMMARICO (Regret) 3

Part 3


Today is their month anniversary. He bought flowers and will give her a special gift.  He decided to fetch her up before bringing her out. It's been three months since their reunion and he can say, their love is more mature and it blossomed into something more intimate.

He is excited to meet her, so he rushed to her house. He was about to knock when he noticed that her door wasn't fully closed. He peeked through the door and saw them.. Yes, them, her love with that man, kissing.  His world tumble down, he couldn't believe what he's seeing. She's doing it again, and what is worst, he's seeing it right before his very eyes. He open the door so loud, they didn't seem to bother. She look at him poker faced, her eyes without life. The man on the other hand throw him an arrogant look and is grinning. He just stood there, his mended heart suddenly collapsed into pieces again. Much worst than before, today it seems unrepairable. He waited for her to talk, for her to explain everything. But instead, she kissed the man again. He can't take it any longer. He hurriedly went straight to the door, away from that place. He is furious, because of his anger he forgot to punch that bastard on his face. Shame on him, shame on him that he's been fooled twice. He will never ever trust her again. Never...

********

Yes, she is kissing him. But he didn't see the tears on her face. He didn't see that while she's doing that cursed action she was weeping. The man suddenly pushed her away because he can taste her tears.
 "What the hell?" he said..

"You're a devil. Damn you for giving me this much pain." she said still crying.

"I'll leave you now, but wait what a great show it was. If you could only see the look on his face you..." he said before she cuts him off.

"You are happy destroying other people's lives. You are a heartless beast. You have me now, but in the end it's still him. My heart belongs only to him. For him alone. Lock the door when you leave, or just don't bother. " she said then went straight to her room.

She lay on her bed, emotionless. The tears on her eyes had stopped coming. She stares blankly as if she is blind. She just sits there waiting for something that is not going to happen. She don't want this kind of life. She regrets everything except for one - her love, HIM. She thought that her happiness would not end, that they will be together forever. 

All went well according to plan. She knew he was coming on that very moment. She left the door open with a little gap, she played along with that bastard for him to see what they are doing. She did all that. Simply because she don't have the guts to speak, to tell him that it's over for them -  again. She died with him, their dreams, their happiness, their lives. Together, they died. She have to go with the flow. Life must go on, she deserve all these punishments, all these curses. Her life has never been the same again eversince she made that grave mistake. It's not him who is suffering much pain, it's her.

From now on, she will be living  a worthless and wasted life.